Μια διαφορετική βιογραφία του McCartney, μια αναδρομή στον Ferlinghetti, οι αρνητές του ελληνικού #metoo, η δυναμική επαναφορά της Jane Fonda και όλα όσα μπήκαν στα bookmarks μας για αυτή την εβδομάδα.
Από τη Βαρβάρα Σαββίδη
02/03/2021
Μια ιδιότυπη βιογραφία του Paul McCartney, ένας πίνακας του Πικάσο που δεν είχε εκτεθεί δημοσίως για πάνω από τρεις δεκαετίες, ένα άρθρο – απάντηση στους «ναιμεναλλάδες», δυο από τα πολλά και ωραία αφιερώματα στον Λόρενς Φερλινγκέτι, κι ένα video essay για την Τζέιν Φόντα και το πώς ξανακέρδισε το Χόλιγουντ μετά από απουσία χρόνων εξαιτίας της ακτιβιστικής της δράσης.
«Πιστεύω τα θύματα»
Περί της μεγάλης έκπληξης του ελληνικού #metoo, της όψιμης ωριμότητας της ελληνικής κοινωνίας που επιτέλους μιλάει / ακούει / διαχειρίζεται τις καταγγελίες σεξουαλικής παρενόχλησης και κυρίως περί των «ναιμεναλλάδων» που πάντα βρίσκουν να αντιπαραβάλλουν κάποιο επιχείρημα σε όλο αυτό που συμβαίνει, δίνει εύστοχα την απάντηση ο Θοδωρής Γεωργακόπουλος στην Καθημερινή.
Ένα έργο του Πικάσο που δεν είχε εκτεθεί δημοσίως για δεκαετίες
Ένα πανέμορφο γυναικείο πορτρέτο φιλοτεχνημένο από τον Πάμπλο Πικάσο, το οποίο βρισκόταν στην κατοχή ιδιώτη για περισσότερες από τρεις δεκαετίες, γνωρίσαμε πριν από λίγες μέρες με αφορμή την επικείμενη δημοπρασία του, τον προσεχή Μάιο στη Νέα Υόρκη.
Πρόκειται για το έργο με τίτλο «Femme au béret mauve» (Η γυναίκα με τον μωβ μπερέ), που απεικονίζει τη μούσα του Πικάσο και – καθώς λέγεται – μεγαλύτερη αγάπη της ζωής του, Marie-Thérèse Walter, με την οποία ο καλλιτέχνης διατηρούσε σχέση, ενώ ήταν ακόμα παντρεμένος εκείνη την εποχή με τη φωτογράφο Dora Maar.
Ο πίνακας δημιουργήθηκε στη Γαλλία το 1937, ένα χρόνο μετά την έναρξη του ισπανικού εμφύλιου πολέμου, περίοδο κατά την οποία ο Πικάσο ζωγράφιζε επίσης τη φημισμένη «Γκερνίκα» και το «Weeping Woman», ένα πορτρέτο της Maar.
Πριν από τη δημοπράτηση του έργου από τον οίκο Bonhams, κάποιοι τυχεροί θα έχουν τη δυνατότητα να το θαυμάσουν από κοντά, καθώς θα εκτεθεί σε ορισμένες μητροπόλεις του κόσμου όπως το Χονγκ-Κονγκ, το Παρίσι και το Λος Άντζελες.
Το διαβάσαμε στο Artnews.
Pablo Picasso, Femme au béret mauve, 1937.COURTESY BONHAMS
Η ιδιότυπη αυτοβιογραφία του Paul McCartney
Ο Paul McCartney θα κυκλοφορήσει τον Νοέμβριο του 2021 μια διαφορετική αυτοβιογραφία, 900 σελίδων, όπου μέσα από τους στίχους 154 τραγουδιών θα αφηγείται τις ιστορίες των ανθρώπων, των τόπων, των περιστάσεων πίσω από τα τραγούδια, γραμμένα τόσο κατά την εφηβική του ηλικία, όσο και κατά τα χρυσά χρόνια με τους Beatles, αλλά και στη σόλο καριέρα του. Στο “The Lyrics” ο McCartney θα βασιστεί σε συζητήσεις που έχει κάνει με τον βραβευμένο ποιητή Paul Muldoon.
Γιατί δεν εκδίδει μια συνηθισμένη αυτοβιογραφία; Όπως λέει ο ίδιος: «Κάποιοι άνθρωποι, όταν φτάσουν σε μια συγκεκριμένη ηλικία, αρέσκονται να ανατρέχουν σε ένα ημερολόγιο για να θυμούνται τα γεγονότα του παρελθόντος, όμως εγώ δεν έχω τέτοια σημειωματάρια. Αυτό που έχω είναι τα τραγούδια μου, εκατοντάδες από αυτά, τα οποία ουσιαστικά υπηρετούν τον ίδιο σκοπό. Και αυτά τα τραγούδια εκτείνονται σε όλη τη διάρκεια της ζωής μου».
To διαβάσαμε στον Guardian.
φωτο: Mary McCartney / “THE LYRICS” Photograph Penguin Random House
Λόρενς Φερλινγκέτι, ο ποιητής και εκδότης της «Γενιάς των Μπιτ»
«Να γελάς πολύ και θα ζήσεις περισσότερο».
Αυτό είχε απαντήσει, γελώντας, ο Λόρενς Φερλινγκέτι στην ερώτηση του NPR σχετικά με το πώς κατάφερε να παραμένει πολυγραφότατος και να φτάσει μέχρι τα 100.
Ο ποιητής και εκδότης της «γενιάς των Μπιτ» γεννήθηκε το 1919 στη Νέα Υόρκη και πέθανε πριν από λίγες μέρες στο Σαν Φρανσίσκο, την πόλη όπου ίδρυσε το 1953 το θρυλικό βιβλιοπωλείο «City Lights» μαζί με τον φίλο του Peter Martin. Το βιβλιοπωλείο παίρνει το όνομά του από «Τα φώτα της πόλης» του Τσάρλι Τσάπλιν και σύντομα γίνεται λογοτεχνικό στέκι όπου συχνάζουν, μεταξύ πολλών άλλων, οι Τζακ Κέρουακ, Άλεν Γκίνσμπεργκ, Γουίλιαμ Μπάροουζ. Δυο χρόνια αργότερα, ο Φερλινγκέτι ανοίγει μόνος του τις εκδόσεις «City Lights», όπου και εκδίδει το «Ουρλιαχτό και άλλα ποιήματα» του Άλεν Γκίνσμπεργκ, για το οποίο οδηγήθηκε στο δικαστήριο και τελικά δικαιώθηκε.
Διαβάστε το αφιέρωμα του Φώντα Τρούσα στη LiFO.
Ο Λόρενς Φερλινγκέτι
Τζέιν Φόντα
Η γυναίκα που κατάφερε να συνδυάσει όπως καμία άλλη στο Χόλυγουντ, τον ακτιβισμό, με τις βιντεοκασέτες αερόμπικ και τα 2 Όσκαρ για τις ερμηνείες της, τιμήθηκε στις φετινές Χρυσές Σφαίρες (28.02.2021) με το βραβείο Cecil B. DeMille για τη συνολική προσφορά της στον χώρο του θεάματος.
Αν θέλετε να δείτε πώς η Τζέιν Φόντα κατάφερε να κερδίσει το δεύτερο Όσκαρ της στα τέλη της δεκαετίας του ’70, όταν το Χόλυγουντ την είχε σχεδόν ξεγράψει εξαιτίας της έντονα ακτιβιστικής της δράσης, δείτε το σχετικό βίντεο του αγαπημένου κινηματογραφικού YouTube καναλιού Be Kind Rewind.
ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ
16/2
