Από τη Λιάνα Μαστάθη
11/03/2022
Η Yola έχει αυτό το κάτι. Στην αρχή σκέφτεσαι, εντάξει, άλλη μία Αγγλίδα Amy wannabe, με καλή φωνή και vintage ήχο. Και η αλήθεια είναι ότι δεν έχει τις φωνητικές ικανότητες της Celeste ούτε την σπιρτάδα της Joy Crooks, και απέχει πολύ από την περσόνα της Amy. Eχει όμως αυτό το κάτι, μια φωνή που γεμίζει το δωμάτιο, μία ειλικρινή ερμηνεία που σε γοητεύει, μελαγχολική και αισιόδοξη ταυτόχρονα, σαν να σε παρηγορεί, σαν τη κολλητή που σου λέει, ‘‘εδώ είμαι εγώ, όλα θα πάνε καλά”.
Το “Dancing Away In Tears” είναι αυτό που λένε οι κριτικοί slow burner, που δεν δίνεις σημασία στην αρχή αλλά όσο περισσότερο το ακούς τόσο σε στοιχειώνει. Είναι οι στίχοι; Είναι η ερμηνεία; Είναι η παραγωγή του Dan Auerbach, είναι η γκλαμουράτη ενορχήστρωση; Είναι όλα αυτά μαζί ή απλά μια συγκυρία ενός soothing ήχου σε μία ανάστατη εποχή;
Goodbye baby, goodbye love
I wish you well, well enough
Oh, goodbye baby, goodbye love
It was good, now it’s gone
Τραγουδάει για την θλίψη, χωρίς την απελπισία της Amy, σαν μια συνειδητοποίηση ότι ο πόνος είναι φευγαλέος, δημιουργώντας έτσι μια ατμόσφαιρα εκλεπτυσμένης αντίθεσης μέσα από γλυκόπικρα φωνητικά. Γιατί με μία ντίσκο μπάλα να μας συντροφεύει δεν μπορεί παρά να πάνε όλα καλά.
