Απο την Μαρία Μεταξά
23/02/2022
Από το Ellensburg στη grunge σκηνή του Seattle, από τους Screaming Trees στους Gutter Twins και στα ντουέτα με την Isobel Campbell, ο Mark Lanegan άφησε το αποτύπωμά του στη ροκ μουσική μέχρι τον πρόωρο χαμό του στην ηλικία των 57 ετών.
Εμείς τον θυμόμαστε με 10 αγαπημένα τραγούδια του.
Ο Mark Lanegan γεννήθηκε τον Νοέμβριο του 1964 στο Ellensburg της Washington, σε μια οικογένεια μεταναστών με ρίζες από Ιρλανδία, Σκωτία και Ουαλία. Μεγάλωσε ακούγοντας punk και post-punk ―λάτρευε τους New Order― και ξεκίνησε την κατάχρηση του αλκοόλ στην πολύ τρυφερή ηλικία των 12 ετών, ενώ μέχρι τα 18 του έκανε πλέον χρήση βαριών ναρκωτικών, και είχε ήδη συλληφθεί και καταδικαστεί για σχετικά μικροεγκλήματα. Αργότερα, ο ίδιος είχε σχολιάσει πως ήταν «ο μέθυσος της πόλης πριν ακόμα του επιτραπεί νομικά να πίνει».
Το καλοκαίρι του 1984, ο 20χρονος Lanegan είχε ένα σοβαρό ατύχημα που έμελλε να τον σημαδέψει για πάντα: δούλευε σε ένα χωράφι, όταν έπεσε κατά λάθος στο έδαφος, και το τρακτέρ του αφεντικού του πέρασε από πάνω του. Και τα δύο του πόδια τραυματίστηκαν γερά, και ο Lanegan έμεινε στο κρεβάτι για πολλούς μήνες, ενώ όταν συνήλθε, κούτσαινε ελαφρώς. Μάλιστα, αυτός ο τραυματισμός ευθύνεται και για τη χαρακτηριστική του κυρτή στάση στα live του ―στηριζόταν με το ένα του χέρι στο μικρόφωνο, για να ξεκουράζει τα πόδια του. Πάντως, εκείνη την περίοδο μετά το ατύχημα, ο Langean στάθηκε τυχερός, καθώς τον προσέγγισαν τα αδέλφια Gary Lee και Van Conner, τα οποία του πρότειναν να γίνει ο τραγουδιστής στο συγκρότημά τους.
Οι Screaming Trees κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους, «Clairvoyance», το Φεβρουάριο του 1986, και ήταν από τις πρώτες μπάντες της grunge σκηνής του Seattle, μαζί με τους Mudhoney και τους πρώιμους Nirvana. Ο Lanegan ήταν κολλητός του Kurt Cobain, και ήταν εκείνος που του έμαθε τον Lead Belly ―αγάπη που θα οδηγούσε στη θρυλική διασκευή Where Did You Sleep Last Night από τον Cobain.
To 1990, o Lanegan κυκλοφορεί το πρώτο, πολύ δυνατό σόλο άλμπουμ του, «The Winding Sheet», στο οποίο, μάλιστα, ο Cobain τον συνοδεύει στην κιθάρα.
Όσο για τους Screaming Trees, μας έδωσαν μερικά πολύ καλά άλμπουμ, όπως τα «Sweet Oblivion» (1992) και «Dust» (1996), μέχρι που διαλύθηκαν το 2000. Πάντως, το κλίμα στην μπάντα δεν ήταν ποτέ ήρεμο, και οι μουσικοί συνεχώς τσακώνονταν μεταξύ τους ―τόσο στις πρόβες, όσο και επί σκηνής! Αξίζει να αναφερθεί πως κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας το ’92, το χέρι του Lanegan μολύνθηκε από τη χρήση ηρωίνης σε τέτοιο βαθμό που έπεσε στο τραπέζι το ενδεχόμενο ακρωτηριασμού.
Μετά τη διάλυση της μπάντας, ο Lanegan έμεινε άστεγος για μία περίοδο, μέχρι που μπήκε για αποτοξίνωση, το 1997 ―και μετά πάλι το 2006. Ο μουσικός έχει ευχαριστήσει δημόσια την Courtney Love, που του έσωσε τη ζωή πληρώνοντας για τα κέντρα αποτοξίνωσης.
Στη συνέχεια, ο Mark Lanegan ―ή αλλιώς Dark Mark― δημιούργησε το grunge supergroup των Mad Season, μαζί με το Layne Staley των Alice in Chains, το Mike McCready των Pearl Jam και τον ντράμερ των Screaming Trees, Barrett Martin. To γκρουπ έμελλε να έχει πολύ σκοτεινό μέλλον, καθώς ο μπασίστας John Baker Saunders πέθανε από υπερβολική χρήση το 1999, με τον Staley να τον ακολουθεί τρία χρόνια αργότερα…
Όσο για τον Lanegan, αναγεννήθηκε από τις στάχτες του, με τη βοήθεια του Josh Homme από τους Queens Of The Stone Age· κι έτσι ξεκίνησε η δεύτερη φάση της καριέρας του, γεμάτη από συνεργασίες με μεγάλα ονόματα της ροκ σκηνής ―το απόγειο αυτών των συνεργασιών φτάνει με το σόλο δίσκο του, «Bubblegum» (2004), στο οποίο συμμετέχουν μεταξύ άλλων οι PJ Harvey, Izzy Stradlin, Josh Homme, Nick Olivery και Wendy Rae Flower. O συγκεκριμένος δίσκος ήταν και ο πιο εμπορικός του Lanegan, φτάνοντας στη θέση 39 του Billboard’s Top Independent Albums.
O Lanegan ίδρυσε επίσης τους Gutter Twins μαζί με τον Greg Dulli, συμμετείχε σε πρότζεκτ με τον Duke Garwood και κυκλοφόρησε τρεις δίσκους με ντουέτα με την αγαπημένη του Isobel Campbell των Belle & Sebastian. Συνεργάστηκε επίσης με τους Moby, Manic Street Preachers, UNKLE, Melissa Auf der Maur και The Twilight Singers, μεταξύ άλλων.
Κι αν κάτι δείχνει αυτή η τεράστια ποικιλία συνεργασιών, είναι πως ο Dark Mark ήταν ένας άνθρωπος αυθόρμητος που δεν έλεγε σχεδόν ποτέ όχι· είναι γνωστό πως δεν είχε ποτέ χρήματα στην άκρη, οπότε πάντα χρειαζόταν τη δουλειά.
Εκτός από τα «The Winding Sheet» και «Bubblegum», o Lanegan μας έδωσε συνολικά δέκα σόλο δίσκους: «Whiskey for the Holy Ghost» (1994), «Scraps at Midnight» (1998), «I’ll Take Care of You» (1999), «Field Songs» (2001), «Blues Funeral» (2012), «Imitations» (2013), «Phantom Radio» (2014), «Gargoyle» (2017), «Somebody’s Knocking» (2019), και τον τελευταίο που κυκλοφόρησε πρόπερσι, «Straight Songs of Sorrow».
Ο μουσικός ασχολήθηκε επίσης με το γραπτό λόγο, με την ποιητική συλλογή «Plague Poems», το πολύ σκοτεινό και προζάτο «Devil in a Coma» που έχει θέμα την περιπέτεια της υγείας του με τον κορονοϊό, το «Leaving California», το «I Am the Wolf: Lyrics & Writings» με τις σκέψεις του γύρω από τους στίχους που έγραφε από το 1986 μέχρι πρόσφατα, και τέλος, την αυτοβιογραφία του με τίτλο «Sing Backwards and Weep» που κυκλοφόρησε το 2020.
Σε γενικές γραμμές, η εργογραφία του Mark Lanegan επικεντρώνεται στην απώλεια και τη θνητότητα, τη λαχτάρα και τις καταχρήσεις· ήταν ένας σκοτεινός, λυρικός μουσικός και ποιητής που σίγουρα δεν πρόκειται να ξεχαστεί.
Δες και αυτό: Πέθανε ο Mark Lanegan
