Ο Leonard Cohen έφυγε σαν σήμερα, 7 Νοεμβρίου του 2016.
Απο την Μαρία Μεταξά
07/11/2022
Σαν σήμερα, στις 7 Νοεμβρίου του 2016, έφυγε ο τεράστιος Leonard Cohen στην ηλικία των 82 ετών, αφήνοντας πίσω του μια τεράστια παρακαταθήκη που μετρά περίπου πέντε δεκαετίες μουσικής.
Θυμόμαστε τον μεγάλο Leonard Cohen όπως τον τίμησαν σύγχρονοί του αλλά και μεταγενέστεροι καλλιτέχνες, μέσα από τις αγαπημένες μας διασκευές στα τραγούδια του.
Ο Cohen κυκλοφόρησε το πρώτο του single, το αγαπημένο Suzanne, το 1967 ―και λίγο αργότερα, το ανακάλυψε η Nina Simone, και επέλεξε να το κάνει δικό της, με μια μαγευτική διασκευή. Κι αυτή ήταν η αρχή για τις αμέτρητες επανεκτελέσεις που θα γνώριζαν τα τραγούδια του Καναδού έκτοτε, και συνεχίζουν να γνωρίζουν μέχρι σήμερα.
Σήμερα ακούγεται παράξενο, ωστόσο τη δεκαετία του ’80, ο τραγουδοποιός έμοιαζε ήδη κάπως παρωχημένος, χωρίς να υπάρχει καμία υποψία για τις διαστάσεις που θα έπαιρνε αργότερα το έργο του. Τότε ήταν όμως που έγραψε ένα από τα πιο συγκινητικά κομμάτια της καριέρας του, το ευλαβικό Hallelujah, που περιλαμβανόταν στο «Various Positions» του 1984 και πέρασε κάπως απαρατήρητο…
Δέκα χρόνια αργότερα, το κομμάτι ανακαλύπτει ο Jeff Buckley, και είναι η απαλή κιθάρα και η αγγελική φωνή του που ανεβάζουν το τραγούδι σε εξωπραγματικά ύψη, και το μετατρέπουν σε παγκόσμια και διαχρονική επιτυχία.
Ένεκα της επετείου, πριν από δύο εβδομάδες κυκλοφόρησε ένας tribute δίσκος για τον Leonard Cohen μέσω της Blue Note Records, ο οποίος τιτλοφορείται «Here It Is: A Tribute to Leonard Cohen», και στο line-up του έχει ονόματα όπως οι Peter Gabriel, Iggy Pop, Norah Jones, Sarah McLachlan και James Taylor. Εμείς επιλέξαμε κάποια από τα κομμάτια του δίσκου, μαζί με μερικές ακόμη αγαπημένες μας, εναλλακτικές διασκευές, και τις μοιραζόμαστε μαζί σας παρακάτω.
«Ποτέ δεν μπόρεσα να ξεπεράσω την απόλαυση του να διασκευάζει κάποιος ένα τραγούδι μου… Κατά κάποιον τρόπο, η κριτική μου διάθεση ακινητοποιείται όταν ακούω πως κάπως διασκεύασε ένα κομμάτι μου. Δεν είμαι εδώ για να το κρίνω, μόνο για να πω ευχαριστώ».
Leonard Cohen
Peter Gabriel – Here It Is (2022)
Ο δίσκος από την Blue Note είναι σε παραγωγή του επί χρόνια συνεργάτη του Cohen, Larry Klein, ο οποίος είχε αποφασίσει να συγκεντρώσει τραγούδια των Cohen σε ένα άλμπουμ που να ταιριάζουν με τραγουδιστές από διαφορετικά genres, πλαισιωμένους από «μια ομάδα από τους πιο προληπτικούς μουσικούς της τζαζ» —εννοώντας τη τζαζ μπάντα του δίσκου: ο κιθαρίστας Bill Frisell, ο σαξοφωνίστας Immanuel Wilkins, ο πιανίστας Kevin Hays, ο μπασίστας Scott Colley και ο ντράμερ Nate Smith, με τη βοήθεια του Greg Leisz στην κιθάρα και του Larry Goldings στο όργανο.
Το ομώνυμο single από το δίσκο τραγουδά ο Peter Gabriel των Genesis, χαρίζοντάς μας μια εκτέλεση τίμια αλλά και λιγάκι ανατριχιαστική, καθώς η φωνή του φέρνει πολύ στου Cohen με την πρώτη ακρόαση…
The Last Shadow Puppets – Is This What You Wanted (2016)
Από την άλλη, πίσω στο 2016, ο Alex Turner και ο Miles Kane πήραν το υπέροχο αυτό κομμάτι από το δίσκο «New Skin For The Old Ceremony» του 1974, και το έκαναν δικό τους. Στη διασκευή τους, τα έγχορδα ντύνουν μαγευτικά, αν και δυσοίωνα, τους στίχους του Cohen, και δημιουργούν μια υπνωτιστική, κινηματογραφική ατμόσφαιρα που πατάει στις μελωδίες του Kane στην κιθάρα και στην απαλή φωνή του Turner. Το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό!
The Civil Wars – Dance Me To The End Of Love (2011)
Αν και το Dance Me to the End of Love είναι ίσως το πιο διάσημο τραγούδι του Cohen, αυτή η ακουστική διασκευή των Civil Wars από το 2011 σύστησε τον Καναδό σε ένα νεότερο κοινό. Σεβόμενοι το πρωτότυπο, αλλά απογυμνώνοντάς το και δίνοντάς του έναν πιο ακατέργαστο χαρακτήρα, το ντουέτο των Αμερικανών κατάφερε να βγάλει τη βαθιά τρυφερότητα του τραγουδιού προς τα έξω, αποδεικνύοντας πως οι πιο απλές μελωδίες είναι συνήθως και αυτές που σου μένουν στο μυαλό για πάντα.
Avalanche – Nick Cave And The Bad Seeds (1984)
Ένας από τους μεγαλύτερους θαυμαστές του Leonard Cohen δεν είναι άλλος από τον Nick Cave, ο οποίος τιμά σε κάθε ευκαιρία τον αγαπημένο του τραγουδοποιό. Φωτεινότερο παράδειγμα η διασκευή του στο Avalanche που ανοίγει το ντεμπούτο του με τους Bad Seeds, «From Her to Eternity» ―χρόνια πριν ανανεώσει τον Καναδό μουσικό η διασκευή του Jeff Buckley,
Η εκδοχή του Cave είναι ―προφανώς― σκοτεινή, θυμωμένη, και δε θυμίζει σε τίποτα το πρωτότυπο κομμάτι. Είναι σχεδόν σαν να μην αποτελεί διασκευή, αλλά απλά ένα δεύτερο Avalanche, εντελώς προσωπικό του.
First Aid Kit – So Long, Marianne (2017)
Οι πανέξυπνες First Aid Kit από τη Σουηδία κυκλοφόρησαν πέρυσι έναν tribute live δίσκο στο μεγάλο τραγουδοποιό, με μερικές εξαιρετικές διασκευές στα τραγούδια του, χρησιμοποιώντας αρκετούς guest μουσικούς, μια πλήρη ορχήστρα με κιθάρα, πιάνο, διάφορα κρουστά και πολλά έγχορδα ―ενώ τα προηγούμενα χρόνια είχαν παρουσιάσει επί σκηνής τις διασκευές τους που κάλυπταν σχεδόν ολόκληρο το εύρος της καριέρας του Cohen. Ο δίσκος είναι ένα διαμαντάκι ―λέγεται «Who By Fire» και μπορείτε να τον ακούσετε σε όλες τις πλατφόρμες streaming, για μια ολόκληρη ώρα αφιερωμένη στον Cohen, με μια πιο σύγχρονη ματιά.
First We Take Manhattan – R.E.M. (1991)
Το 1991, το γαλλικό περιοδικό Les Inrockuptibles μάζεψε κάποιους ετερόκλητους αλλά επιφανείς καλλιτέχνες για να φτιάξουν έναν tribute δίσκο στον Cohen με τίτλο «I’m Your Fan» και ονόματα όπως οι R.E.M., Pixies, Ian McCulloch, James, John Cale, Nick Cave και The House Of Love στο lineup. Το τραγούδι που ανοίγει το δίσκο είναι το First We Take Manhattan από τους R.E.M., μια εξαιρετική alternative rock διασκευή που απογειώνει το κομμάτι!
David McComb & Adam Peters – Don’t Go Home With Your Hard On (1991)
Ο ίδιος ο Cohen απόλαυσε ιδιαίτερα αυτό το εγχείρημα, και το κομμάτι που ξεχώρισε από το δίσκο ήταν το Don’t Go Home with Your Hard-On, σε μια hip-hop εκδοχή από τους David McComb και Adam Peters, η οποία του άρεσε περισσότερο από τη δική του. Στο Entertainment Weekly είχε δηλώσει αργότερα: «Είναι ωραίο να γνωρίζεις ότι τα τραγούδια σου κράτησαν τόσο πολύ όσο ένα Volvo, το αυτοκίνητο που υποτίθεται ότι θα αντέξει 30 χρόνια. Είναι σαν να είσαι εκεί πάνω με άλλα καλοφτιαγμένα αντικείμενα στην αγορά. Το να επιβεβαιώνεται κάποιος στα τρυφερά του χρόνια, είναι πάντα ευχάριστο».
James Taylor – Coming Back To You (2022)
Άλλο ένα κομμάτι που ξεχωρίζουμε από τις φρέσκες διασκευές της Blue Note είναι το Coming Back To You από τον James Taylor. Ο μουσικός σχολιάζει:
«Όταν ο Larry Klein με κάλεσε να συμμετάσχω σε ένα άλμπουμ αφιer του Leonard Cohen, δέχτηκα αμέσως. Τόσο επειδή ο Larry είναι ένας εξαιρετικός παραγωγός εξαιρετικών ηχογραφήσεων και καλός φίλος, όσο και επειδή, όπως σχεδόν όλοι στη γενιά μου, λατρεύω τον Leonard Cohen. Μόλις άρχισα να αναζητώ τις δικές μου μουσικές προτιμήσεις, τα τραγούδια του Cohen ήταν από τα λίγα αγαπημένα μου και είχαν σημαντική επιρροή στη δική μου εξέλιξη ως τραγουδοποιού». Τον Taylor τράβηξε αυτό το σκοτεινό κομμάτι που ήταν κάπως φρέσκο για εκείνον, ενώ αξίζει να αναφερθεί το τραγουδά στον τόνο του Cohen, που είναι αρκετά πιο χαμηλός από τα δικά του δεδομένα.
Iggy Pop – You Want It Darker (2022)
Το highlight του Here It Is κερδίζει αναμφίβολα ο Iggy Pop, με το απίστευτο You Want It Darker ―ένα από τα τελευταία διαμάντια που μας άφησε ο Cohen, λίγους μήνες πριν πεθάνει.
«Δεν υπάρχει κανένας άλλος σαν τον Leonard, σε ολόκληρο τον κόσμο», δήλωσε ο Iggy, αναφερόμενος στη συμμετοχή του στο πρότζεκτ της Blue Note, και ίσως ήταν ο μόνος που θα μπορούσε να πάει το υπαρξιακό αυτό κομμάτι πιο πέρα από το δημιουργό του, αφιερώνοντάς το στον ίδιο.
Famous Blue Raincoat – Tori Amos (1995)
Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες φιγούρες των ‘90s, η mezzo-soprano Tori Amos, επέλεξε το 1995 να διασκευάσει το εμβληματικό γράμμα-τραγούδι του Leonard Cohen, το πανέμορφο Famous Blue Raincoat. Και ήταν μία από τις πιο σοφές επιλογές που έκανε ποτέ, αφού το αποτέλεσμα παντρεύει μοναδικά τη μελαγχολία και τη βροχή του Cohen με την κρυστάλλινη φωνή και το πιάνο της Amos.
Η διασκευή συμπεριλήφθηκε στον tribute δίσκο «Tower of Song», μαζί με άλλες από τους Elton John, Martin Gore, Sting, Bono, και άλλους.
Chelsea Hotel #2 – Lana Del Rey (2013)
Το 2013, πάνω στη μεγάλη έκρηξή της, η Lana Del Rey κυκλοφορεί τη δική της εκδοχή στο περιβόητο Chelsea Hotel #2 από το «New Skin For The Old Ceremony», και δίνει την ευκαιρία στη νεότερη γενιά των ακολούθων της να γνωρίσουν το μεγάλο τραγουδοποιό. Η διασκευή της είναι τρυφερή και αισθαντική, και δείχνει σεβασμό στο πρωτότυπο, χωρίς να θυσιάζει το κλασικό προσωπικό της στυλ.
Δες και αυτό:
