Xωρίς συναυλίες και θέατρα για όλη τη σεζόν φαίνεται πως μένουν μητροπόλεις του είδους όπως η Νέα Υόρκη και το Λονδίνο, με παραστάσεις να αναβάλλονται έως το Δεκέμβριο του ’21.
Απο τον Γιώργο Νάστο
19/10/2020
Περιμένοντας να δούμε πώς θα εξελιχθεί αυτή η χωρίς προηγούμενο σεζόν, από άποψη πολιτιστικών εκδηλώσεων, στην Ελλάδα μάλλον θα πρέπει να θεωρούμε εαυτούς τυχερούς, που μπορούμε ήδη να βλέπουμε θεατρικές παραστάσεις – φορώντας φυσικά τη μάσκα και αγοράζοντας ηλεκτρονικά το εισιτήριό μας, για μειωμένης χωρητικότητας αίθουσες. Αυτό όμως δεν είναι τίποτα, μπροστά σ’ αυτό που συμβαίνει στις ΗΠΑ, για παράδειγμα. Εκεί, όσον αφορά τις μεγάλες παραγωγές του Μπροντγουέι, έχει ήδη ανακοινωθεί πως δεν θα παρουσιαστεί καμία παράσταση νωρίτερα από τις 30 Μαΐου του 2021, αν και ορισμένοι θεωρούν την εκτίμηση υπέρ το δέον αισιόδοξη – η Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης, για παράδειγμα, έχει ανακοινώσει moratorium ως τον Σεπτέμβριο του ’21.
Ορισμένοι παίρνουν ακόμη μεγαλύτερη απόσταση ασφαλείας κι απ’ αυτό, με το πολυαναμενόμενο revival του μιούζικαλ «The Music Man», με πρωταγωνιστή τον Hugh Jackman, να προγραμματίζει previews τον Δεκέμβριο του ‘21 και επίσημη έναρξη στις 10 Φεβρουαρίου του 2022. Κάποιοι αμερικανικοί θεατρικοί οργανισμοί μικρότερου βεληνεκούς πιέζουν, βεβαίως, τους αρμοδίους, προκειμένου να μπορέσουν να λειτουργήσουν με παραγωγές χαμηλού κόστους και μειωμένη χωρητικότητα: Το «Help» της Claudia Rankine, που επρόκειτο να παρουσιαστεί στο εντυπωσιακό θέατρο του The Shed στο Hudson Yards με 19 ερμηνευτές, έχει ήδη μετατραπεί σε μονόλογο και αναμένει το πράσινο φως από τον κυβερνήτη της Πολιτείας.
Στη Βρετανία, πάντως, το Εθνικό Θέατρο έχει προγραμματίσει να ανοίξει ξανά τις πόρτες του στις 21 Οκτωβρίου, έχοντας δυστυχώς απολύσει τους 400 περίπου από τους 1000 υπαλλήλους που απασχολούσε μέχρι την άνοιξη του 2020. Οι θεατρόφιλοι του Λονδίνου έχουν ήδη τη δυνατότητα να δουν κάποιες παραστάσεις στο Γουέστ Εντ, σε περιορισμένο αριθμητικά κοινό και με σεβασμό στα μέτρα υγειονομικής ασφάλειας, ενώ στα τέλη του καλοκαιριού παρηγορήθηκαν με κάποια αναπάντεχα success stories, όπως αυτό στο οποίο οδήγησε η απόφαση του θεάτρου Donmar να διασκευάσει το μυθιστόρημα «Περί Τυφλότητος» του Ζοζέ Σαραμάγκου, δίνοντάς του τη μορφή ηχητικής εγκατάστασης. Η παραγωγή γνώρισε μεγάλη κριτική και εμπορική αποδοχή και θα μεταφερθεί σύντομα στη Νέα Υόρκη όπου θα παίζεται σε 50 το πολύ θεατές (ενώ η αίθουσα χωράει κανονικά 499 άτομα), αλλά και στο Τορόντο του Καναδά, όπου θα παρουσιάζεται 20 φορές την εβδομάδα με μέγιστο αριθμό θεατών τους 50 (σε μια θεατρική αίθουσα χωρητικότητας 2.000 ατόμων).
Μουσική σε φούσκες;
Αναφορικά με το ζήτημα «συναυλίες στα χρόνια του κορονοϊού» η εξίσωση γίνεται ακόμη πιο δύσκολη. Στα καθ’ ημάς, οι μουσικές σκηνές εξετάζουν ακόμη σε τι βαθμό οι παρούσες προϋποθέσεις λειτουργίας πλήττουν τη βιωσιμότητά τους. Οι πάντοτε εκκεντρικοί The Flaming Lips, βέβαια, έχουν ήδη ξεκινήσει τα live με θεατές ανά τριάδες, μέσα σε μεγάλες πλαστικές φούσκες, αυτό όμως δεν θα μπορούσε να αποτελεί σοβαρή εναλλακτική για κάθε είδους μουσικές εκδηλώσεις – έχοντας ήδη πειραματιστεί με αυτήν την ιδέα από την αρχή της πανδημίας, τους προηγούμενους μήνες οι καλλιτέχνες εμφανίστηκαν μέσα σε φούσκες στο The Tonight Show του Jimmy Fallon και στο The Late Show του Stephen Colbert, ενώ η πρώτη τους δοκιμή σε live έγινε τη Δευτέρα 12 Οκτωβρίου στην Oklahoma, σε μία συναυλία πειραματική και μικρή σε διάρκεια.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του σωματείου Βρετανών μουσικών, ένας στους τρεις μουσικούς στη Βρετανία σκέφτεται πολύ σοβαρά να εγκαταλείψει την καριέρα του στη μουσική, ενώ το 37% δηλώνει αβέβαιο όσον αφορά το μέλλον του στο συγκεκριμένο κλάδο. Οι μισοί σχεδόν (47%) αποκάλυψαν ότι χρειάστηκε τους τελευταίους μήνες να ψάξουν για εργασία που δεν σχετίζεται με τη μουσική ενώ το 36% ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχει καθόλου δουλειά σχετική με το αντικείμενο τους. Στην έρευνα έγινε επίσης φανερό ότι 6 στους 10 βρίσκονται πλέον αντιμέτωποι με οικονομικές δυσκολίες και, σε δηλώσεις του πριν από λίγες μέρες, ο υπουργός Οικονομικών της χώρας Rishi Sunak υπονόησε ότι οι καλλιτέχνες θα έπρεπε ίσως να καταστρώσουν ένα plan b για την οικονομική επιβίωση τους, αναπτύσσοντας άλλες δεξιότητες. Ο Tim Burgess, τραγουδιστής των Charlatans, έγραψε ένα άρθρο στην εφημερίδα The Guardian απαντώντας του. Η τοποθέτηση του, όπου έλεγε μέσες-άκρες ότι ο πολιτισμός κάνει καλό και στην οικονομία και στην ψυχική υγεία και δεν θα έπρεπε να θεωρείται πολυτέλεια ή χόμπι, συζητήθηκε πολύ.
Το μόνο σίγουρο είναι πως όσοι ισχυροί πολιτιστικοί οργανισμοί έχουν την οικονομική δυνατότητα, θα καταφέρουν να προσαρμοστούν στη νέα συνθήκη. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Ιδρύματος Ωνάση που παρουσιάζει αυτό το διάστημα παραστάσεις Ελλήνων καλλιτεχνών στο εξωτερικό. Η παγκόσμια πρεμιέρα των RootlessRoot, με τη νέα τους παράσταση «Stones & Bones», η οποία αναβλήθηκε τον Απρίλιο του 2020 λόγω της πανδημίας, είχε προγραμματιστεί, για παράδειγμα, για τις 30 Σεπτεμβρίου στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης. Οι πρόβες ξεκίνησαν εκ νέου τον Σεπτέμβριο και η παράσταση έκανε γενικές δοκιμές. Λόγω των έκτακτων μέτρων που ακολούθησαν την αύξηση των κρουσμάτων, το «Stones & Bones» κάνει τελικά παγκόσμια πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Σύγχρονου Χορού Bratislava In Movement στη Σλοβακία, στις 17 Οκτωβρίου 2020, παρουσία 50 (!) θεατών.
Διαβάστε και αυτό:
Πότε θα ξαναδούμε κανονικά σινεμά;
