Το ντοκιμαντέρ της Apple TV+ για τη ζωή της Billie Eilish μας μαθαίνει πως, ούτε η δόξα, ούτε τα χρήματα σε απαλλάσσουν από τα προβλήματα της εφηβείας…
Απο τον Γιώργο Νάστο
08/03/2021
Σχεδόν δυόμιση ώρες κρατά το ντοκιμαντέρ «Billie Eilish: The World’s A Little Blurry», ωστόσο, ειδικά αν σου αρέσουν τα τραγούδια της, ούτε που την καταλαβαίνεις τη μεγάλη διάρκεια. Ο διακεκριμένος σκηνοθέτης RJ Cutler έφτιαξε την ταινία του έχοντας απεριόριστη πρόσβαση στην καθημερινότητα της 19χρονης σήμερα superstar, στο σπίτι της οικογένειάς της στο Λος Άντζελες, στο υπνοδωμάτιο όπου με τον αδελφό της Finneas δημιούργησαν το άλμπουμ «When We All Fall Asleep, Where Do We Go», που έμελλε να γίνει τεράστια εμπορική επιτυχία, να κερδίσει 11 βραβεία Grammy και να εμπνεύσει μια στρατιά από μελαγχολικά κορίτσια να γράψουν τραγούδια, τα οποία ερμηνεύουν ψιθυριστά.
Το φιλμ μας παρουσιάζει την Billie Eilish στην περίοδο της εξέλιξής της από ξεκάθαρα emo αλλά και λίγο ανέμελη έφηβη, σε υπολογίσιμη δύναμη της παγκόσμιας μουσικής, σε δημόσιο πρόσωπο famous as fuck, όπως λέει και η ίδια κάποια στιγμή. Υπάρχουν πολλές σκηνές που είναι φοβερά χαριτωμένες: η αμηχανία της την πρώτη φορά που γνωρίζει τον Justin Bieber (τον οποίο περιγράφει όχι απλώς ως ένα είδωλο, αλλά ως πρώτο έρωτα της ζωής της) έχει κάτι πολύ γλυκό, ενώ η συνάντησή της στα καμαρίνια του Coachella με την Katy Perry και τον Orlando Bloom, είναι αστεία διότι αρχικά δεν αναγνωρίζει τον ηθοποιό. Όταν της λένε ότι έπαιζε στους «Πειρατές της Καραϊβικής», τρελαίνεται!
Με τα φαρδιά ρούχα, τα ενίοτε γαλάζια και ενίοτε πράσινα μαλλιά και τα μακριά νύχια, η Eilish, λίγο σκέιτερ, λίγο κοκέτα, ένα περίεργο κράμα ετερόκλητων επιρροών, ακτινοβολεί αυθεντικότητα. Στα αμάξια που τη μεταφέρουν από υποχρέωση σε υποχρέωση, πότε ακούει Tove Lo και πότε Feist. Το νεαρό κορίτσι περιβάλλεται από έναν cool, ευαίσθητο μπαμπά, μια μαμά που προσπαθεί να είναι αυστηρή momager και στοργική κηδεμόνας, και είναι τυχερό που έχει αναπτύξει μια τόσο αγαπησιάρικη και ουσιαστικά παραγωγική καλλιτεχνική σχέση με τον αδελφό του. Είναι φοβερό το πόσο πιο εξοικειωμένη είναι σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους με την παρουσία της κάμερας, ως μέλος άλλωστε της Gen Z έχει συνηθίσει να έχει συνεχώς μια οθόνη μπροστά στο πρόσωπό της.
Συμπαραγωγός του documentary είναι η δισκογραφική εταιρεία στο δυναμικό της οποίας ανήκει, επομένως το πορτρέτο που σκιαγραφείται είναι σαφώς κολακευτικό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν βλέπουμε ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει ένα κορίτσι σε τόσο ευαίσθητη ηλικία όταν έρχεται αντιμέτωπο με τις προκλήσεις της δόξας. Ολόκληρος ο πλανήτης την αποθεώνει όμως τα αγόρια που ερωτεύεται παραμένουν απόμακρα και μη διαθέσιμα συναισθηματικά, ενώ οι ανασφάλειες της γιγαντώνονται όσο οι απαιτήσεις της καριέρας αυξάνονται – ένα δυσάρεστο σχόλιο στο Internet, μπορεί να της χαλάσει αστραπιαία τη διάθεση.
Η παραγωγή του Apple TV φροντίζει να χτίσει μια πολύ συνειδητή αλλά και λίγο παραπλανητική διχοτόμηση, χωρίζοντας το σύμπαν της δημοφιλέστατης σταρ της ποπ σε δύο στρατόπεδα: Από τη μια έχουμε τις θαυμάστριες της, κορίτσια κοντά στην ηλικία της, που τη λατρεύουν άνευ όρων, και από την άλλη βλέπουμε το ανδροκρατούμενο music industry με τους σχεδόν αποκλειστικά άρρενες γραφιάδες και τα πιεστικά μεγαλοστελέχη. Παρόλο που υπάρχει αυτή η διάσταση στη μουσική βιομηχανία, το γεγονός ότι δεν μας εμφανίζουν ούτε μία γυναίκα δημοσιογράφο μόνο ως ύποπτο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί.
Αν, πάντως, κάτι μοιάζει εξαιρετικά αληθινό, είναι η πορεία της Billie προς την ανεξαρτησία και την αυτοπραγμάτωση. Όταν στο γύρισμα ενός βιντεοκλίπ γυρίζει και λέει σε μια συνεργάτιδα της, απογοητευμένη από τις επιδόσεις του σκηνοθέτη, ότι τα επόμενα videos θα τα σκηνοθετήσει εκείνη, ξέρεις ότι το εννοεί. Και φυσικά δεν αργείς να τη δεις αφεντικό σε πλατό.
