12/12/2018
To θέμα με τις συναυλίες του Nick Cave στο Ισραήλ και τον ξεσηκωμό που είχαν προκαλέσει πριν από περίπου έναν χρόνο φαίνεται πως δεν έχει ξεχαστεί. Από τον ίδιο τον Cave τουλάχιστον. Η απόφασή του να προχωρήσει κανονικά στις περφόρμανς στο Τελ Αβίβ προκάλεσαν τις αντιδράσεις καλλιτεχνών και της οργάνωσης που μάχεται για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων, μεταξύ άλλων και την ηχηρή παρέμβαση του Βrian Eno. Αυτή τη φορά, ο Cave απάντά επίσημα στον Eno.
Ο Eno είναι ένας από τους μουσικούς (όπως οι Neil Young, Cee Lo Green, Backstreet Boys, Lana Del Rey, αλλά και σκηνοθέτες όπως ο Mike Leigh και ο Ken Loach) που έχουν βάλει την υπογραφή τους στην επιστολή ‘Καλλιτέχνες για την Παλαιστίνη” παροτρύνοντας τον Cave να αποφύγει τις εμφανίσεις στο Ισραήλ ‘εκεί όπου το απαρχάιντ ζει ακόμα”.
Dear Brian
Ο Cave, ο οποίος ένιωσε τώρα την ανάγκη να δημοσιοποιήσει το γράμμα που έγραψε στον Brian Eno, ως μέρος της συνεχιζόμενης Q&A σειράς του Red Hand Files.
Στο γράμμα αυτό ο Cave καθιστά σαφές ότι δεν συμπαθεί την κυβέρνηση του Μπένγιαμιν Νετανιάχου (που κοντεύει τα 10 χρόνια στην εξουσία), λέει όμως πως δεν βλέπει τη διασύνδεση των συναυλιών του με κάποιου είδους υποστήριξη προς αυτήν -θυμίζοντας παράλληλα ότι κάθε άλλο παρά άσχετος είναι ή αδιάφορος σχετικά με το δράμα των Παλαιστινίων, έχοντας μεταξύ άλλων βοηθήσει ενεργά στη συγκέντρωση 150.000 λιρών Αγγλίας υπέρ των παιδιών της περιοχής.
Γράφει για το πόσο αγαπάει το Ισραήλ και καταδικάζει τις πράξεις της ισραηλινής κυβέρνησης εναντίων των Παλαιστινίων. Ξεκαθαρίζει ότι η απόφασή του να κάνει περφόρμανς στο Ισραήλ, σε καμία περίπτωση δεν συμβαδίζει με αυτή την πολιτική.
Επαναλαμβάνει την αρχική του θέση, ότι δηλαδή δεν μπορεί να συμφωνήσει με το κίνημα BDS (Boycott, Divestment, Sanctions) γιατί το να αποκλείει κανεί πολιτιστικά και συναυλιακά το Ισραήλ, είναι “δειλό και ντροπιαστικό”.
Ξεκαθαρίζει ότι το να αποκλείεις το Ισραήλ ουσιαστικά είναι αντισημητικό και δεν λειτουργεί, αλλά ο ίδιος δεν σκοπεύει να εγκαινιάσει οποιαδήποτε περεταίρω συζήτηση γύρω από αυτό. “Ακόμα και στα μάτια του Noam Chomsky, το BDS φέρνει αναξιοπιστία και υποκρισία”.