Οι στίχοι και η ιστορία του The Onion Song από τον Marvin Gaye ενέπνευσαν τον John Lennon να μιλήσει για πράξεις τοπικού ακτιβισμού.
Απο την Μαρία Μεταξά
02/09/2022
Είναι γνωστό πως προς το τέλος των Beatles, ο John Lennon είχε ενθουσιαστεί με την προοπτική μιας νέας εποχής παγκόσμιας ειρήνης, όπου η πείνα και η ανισότητα θα έμεναν πίσω, και μετατράπηκε σε ενός είδους μουσικού μεσσία με αδιανόητη πολιτική επιρροή. Ήξερε επίσης ότι η ποπ ήταν ένας από τους καλύτερους τρόπους διάδοσης πολιτικών μηνυμάτων.
Σε μία συνέντευξη επί πολέμου του Βιετνάμ, ρώτησαν το Lennon ποιος είναι ο λόγος που δε γίνονταν ακτιβιστές περισσότεροι μουσικοί. «Δεν ξέρω», απάντησε αόριστα. «Επειδή οι άνθρωποι της ροκ δεν διαφέρουν από κανέναν άλλον, εκτός από το ότι έχουν διαφορετικό επάγγελμα».
Μαζί με τη Yoko Ono, θεωρούσαν πως ο υπόλοιπος μουσικός κόσμος ήταν ικανοποιημένος με την κατάσταση. «Απλώς ονομάστε τους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στην ειρήνη, και θα έρθουμε σε επαφή μαζί τους, γιατί τους ψάχνουμε».
Ωστόσο, από τους σύγχρονους μουσικούς, ο Lennon ξεχώρισε τον Marvin Gaye, και το Onion Song του με την Tammi Terrell.
Το κομμάτι λέει ότι ο κόσμος είναι ένα μεγάλο κρεμμύδι και ότι ο μόνος τρόπος για να τον σταματήσουμε από το να μας κάνει να κλαίμε, είναι να φυτέψουμε σπόρους αγάπης μέχρι να πεθάνει.
Για την ιστορία, μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια που αναφέρει ο βιογράφος του Marvin Gaye, David Ritz, είναι πως η γυναικεία φωνή δεν ανήκει στην Tammi Terrell, αλλά στη Valerie Simpson, συνδημιουργό του τραγουδιού. Η Terrell εκείνη την εποχή λάμβανε θεραπεία για όγκο στον εγκέφαλο, και ενώ η Simpson αρχικά δίσταζε να μιμηθεί την Tammi, αποφάσισε να προχωρήσει και να ηχογραφήσει το τραγούδι αφού έμαθε ότι τα δικαιώματα θα πήγαιναν στα ιατρικά έξοδα της τραγουδίστριας.
Η Simpson αργότερα αρνήθηκε τόσο σημαντική συμμετοχή στην ηχογράφηση, υποστηρίζοντας ότι απλώς είχε βοηθήσει την Terrell στο στούντιο.
Έτσι, το Onion Song αποτελεί ένα τέλειο παράδειγμα μουσικού ακτιβισμού -και αλτρουισμού στην πράξη. Άλλωστε, ο ακτιβισμός δεν είναι συνώνυμος του φανατισμού. Στα μάτια του Lennon, δεν χρειαζόταν να είσαι σκληρός επαναστάτης για να κάνεις τη διαφορά. Η συστημική αλλαγή θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο με τη συμμετοχή του κοινωνικού συνόλου. «Απλώς δείξτε τα χρώματά σας τοπικά», κατέληξε ο Lennon. «Δεν χρειάζεται να έχετε κοινό. Κάντε το τοπικά».
