Η θρυλική ραδιοφωνική εκπομπή επιστρέφει την Δευτέρα 19 και την Τρίτη 20 Ιουλίου στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, και ο Δώρος Δημοσθένους μας απαντά σε τρεις ερωτήσεις λίγο πριν ανέβει στη σκηνή.
Απο την Μαρία Μεταξά
16/07/2021
Η θρυλική ραδιοφωνική εκπομπή «Εδώ Λιλιπούπολη» μεταδόθηκε στο Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ από το 1976 ως το 1980 υπό τη διεύθυνση του μεγάλου Μάνου Χατζιδάκι και αυτή η τετραετία ήταν αρκετή για να μεγαλώσει ολόκληρες γενιές με τους στίχους της Μαριανίνας Κριεζή και τις μελωδίες των Νίκου Κηπουργού, Λένας Πλάτωνος, Νίκου Χριστοδούλου και Δημήτρη Μαραγκόπουλου.
Μετά από μια άτυχη αναβολή λόγω κρούσματος COVID στην παραγωγή, η κληρονομιά της Λιλιπούπολης ζωντανεύει στο Ηρώδιο τη Δευτέρα 19 και την Τρίτη 20 Ιουλίου. Δυο βραδιές γεμάτες νοσταλγία και τα γλυκόπικρα τραγούδια σε ερμηνεία της Σαβίνας Γιαννάτου, του Δώρου Δημοσθένους, της Λένιας Ζαφειροπούλου και του Τάση Χριστογιαννόπουλου, ενώ η ορχήστρα Ventus Ensemble θα ντύσει τους μελαγχολικούς στίχους της Μαριανίνας Κριεζή με μουσική που θα μας ταξιδέψει στα παιδικά μας χρόνια αντηχώντας στην Ακρόπολη, υπό τη διεύθυνση του Νίκου Χριστοδούλου. Μάλιστα, για πρώτη φορά, ένα μέρος της παράστασης «Εδώ Λιλιπούπολη: Τα Τραγούδια» θα αποδοθεί στη νοηματική από την παιδική χορωδία Rosarte, σε διδασκαλία του κέντρου εκμάθησης Νοηματικής γλώσσας «Πολυχώρος Κιβωτός» και διεύθυνση της Ρόζης Μαστροσάββα.
Έτοιμος να ανέβει στη σκηνή λοιπόν, ο Δώρος Δημοσθένους μας απαντά σε τρεις ερωτήσεις πριν το live.
Πώς αισθάνεστε που είστε μέρος μιας τέτοιας ιστορικής στιγμής;
Όποτε έχω την ευκαιρία να τραγουδάω τα τραγούδια της «Λιλιπούπολης», το κάνω με μεγάλη χαρά. Σίγουρα, το να συμμετέχω σε μια τέτοια παράσταση στο Ηρώδειο, μαζί με σπουδαίους συντελεστές, είναι κάτι το μαγικό.
Τι είναι αυτό που κάνει τη «Λιλιπούπολη» και τις μουσικές της διαχρονικές;
Το ότι περιλαμβάνει τραγούδια με υπέροχη μουσική και στίχους που συγκινούν κάθε ευαίσθητο άνθρωπο ανεξαρτήτως ηλικίας.
Ποια είναι τα προσωπικά σας αγαπημένα τραγούδια από τη θρυλική ραδιοφωνική εκπομπή;
Δύσκολο να ξεχωρίσεις κάποια τραγούδια, ίσως πιο πολύ να με συγκινούν το Μια Βραδιά στο Πόρτο Λίλι και το Ρόζα Ροζαλία.
Δες κι αυτό:
