Στις 24 Ιουνίου, ο 30χρονος βιρτουόζος και συνθέτης, Ντανιίλ Τρίφονοφ, «Ο βετεράνος του πιάνου», σύμφωνα με τους Times, φτάνει στην Αθήνα για μία σύμπραξη με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών στο Ηρώδειο, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, για να ερμηνεύσει το θρυλικό Δεύτερο Κοντσέρτο για πιάνο και Ορχήστρα του Ραχμάνινοφ.
Pepper Team
21/06/2021
«Ό,τι κάνει με τα χέρια του είναι τεχνικά αδιανόητο. Κι είναι και το άγγιγμά του στα πλήκτρα… έχει τρυφερότητα, αλλά και το δαιμονικό στοιχείο. Δεν έχω ακούσει τίποτα παρόμοιο μέχρι σήμερα». Αυτά δήλωνε η μεγάλη πιανίστρια Μάρτα Άργκεριχ (Martha Argerich) για τον τότε εικοσάχρονο ψιλόλιγνο Ντανιίλ Τρίφονοφ, ο οποίος είχε εντυπωσιάσει στον τελικό γύρο του Διεθνούς Διαγωνισμού Πιάνου «Σοπέν» της Βαρσοβίας το 2010, και στον οποίο είχε η ίδια δώσει την υψηλότερη δυνατή βαθμολογία. Την επόμενη χρονιά, ο νεαρός Ρώσος πιανίστας πήρε το πρώτο βραβείο στον Διαγωνισμό Ρουμπινστάιν στο Τελ Αβίβ και, λίγες μέρες μετά, στον Διαγωνισμό Τσαϊκόφσκι στη Μόσχα.
Ο Τριφόνοφ μέσα σε μία δεκαετία έχει κατακτήσει τον τίτλο του μεγαλύτερου δεξιοτέχνη μουσικού της εποχής, έχει παίξει με τις σπουδαιότερες ορχήστρες παγκοσμίως και μαγεύει όλο και περισσότερο το κοινό σε κάθε σόλο ρεσιτάλ πιάνου. Το 2018 βραβεύτηκε με Grammy, ενώ οι ηχογραφήσεις του για την Deutsche Grammophon και οι συναυλίες του είναι πάντα η αφορμή για τιμητικές διακρίσεις και εγκωμιαστικά αφιερώματα, μεταξύ άλλων στο BBC, το CNN, τους Times και τον Guardian.
Ο Ντανιίλ για τον …Τρίφονοφ
10 πράγματα που έχει αποκαλύψει για τον εαυτό του
#1 ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ-ΘΑΥΜΑ
Ξεκίνησα μαθήματα στα πέντε μου χρόνια, Στα 8 εμφανίστηκα για πρώτη φορά ως σολίστ. Αυτή τη συναυλία θα τη θυμάμαι για πάντα, αφού την ώρα που έπαιζα έχασα ένα από τα πρώτα (νεογιλά) δόντια μου.
#2 ΧΩΡΙΣ ΓΕΡΕΣ ΒΑΣΕΙΣ ΔΕ ΧΤΙΖΕΙΣ ΤΙΠΟΤΕ
Η συμβουλή που θα έδινα σε έναν νέο πιανίστα, θα ήταν να προχωρήσει πέρα από τη λογοτεχνία του πιάνου και να καταλάβει ότι το πιάνο δεν υπάρχει εν κενώ. Υπάρχει εντός ενός μωσαϊκού άλλων τεχνών και άλλων μουσικών. Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό να έχουμε διαφορετικά ακούσματα, όπως ορχηστρική μουσική και όπερα. Επίσης, να απολαμβάνουμε άλλες μορφές τέχνης. Ταινίες, λογοτεχνία και φυσικά ζωγραφική – όλα βοηθούν.
Ένας από τους αγαπημένους μου σκηνοθέτες είναι ο Andrei Tarkovsky. Έκανε μόνο λίγες ταινίες αλλά έχει τη δική του πολύ μοναδική γλώσσα που είναι άμεσα αναγνωρίσιμη. Γενικώς μου αρέσουν οι δεκαετίες του ’70 και του ’80. Νομίζω ότι ήταν μια εποχή που οι άνθρωποι δεν φοβούνταν να κάνουν μοναδικά πράγματα. Υπήρχε τόσο μεγάλη ποικιλία στην τέχνη και τόσες πολλές διαφορετικές κατευθύνσεις και στυλ. Πολιτιστικά ήταν μια περίοδος αφθονίας.
#3 ΠΙΑΝΟ Η ΤΙΠΟΤΕ
Παρόλο που μου αρέσει πολύ ο ήχος της ηλεκτρικής κιθάρας, δεν έχω μπει στον πειρασμό να μάθω κάποιο άλλο όργανο πέραν του πιάνου. Το πιο «μακρινό» ήταν το εκκλησιαστικό όργανο.
#4 ΚΑΤΑΙΓΙΣΜΟΣ ΕΙΚΟΝΩΝ
Παρόλο που σήμερα περνούν από τα μάτια μας 10.000 εικόνες καθημερινά, πολλά από τα κορυφαία κλασικά έργα δεν είναι έξω από αυτή τη λογική. Όταν ερμηνεύω έργα συνθετών του 19ου και 20ου αιώνα (Σούμαν, Ραχμάνινοφ, Σοστακόβιτς, Σκριάμπιν κα.) συνταράσσομαι κυριολεκτικά. Έχουν τόσες εναλλαγές και είναι καταιγιστικά σε τέτοιο βαθμό που ξεπερνούν τον καταιγισμό των εικόνων.
#5 ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΟΙ KING CRIMSON
Εκτός της κλασικής μουσικής, θα έλεγα ότι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες εμπειρίες για μένα είναι να ακούω τους King Crimson, ειδικά τα πρώτα άλμπουμ της δεκαετίας του 1970, όπως το In the Court of the Crimson King και το Larks’ Tongues in Aspic. Μου αρέσει πολύ η μουσική τους, είναι πολύ instrumental. Ο πατέρας μου ήταν μάλιστα και σε ροκ μπάντα. Έπαιζε πλήκτρα σε ένα underground συγκρότημα τη δεκαετία του 1980, όταν σπούδαζε.
#6 ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΗΡΕΜΙΑΣ
Κολυμπώ, κάνω γιόγκα και εξασκώ μία αρχαία τεχνική διαλογισμού από την Κίνα που ονομάζεται τσιγκόνγκ. Όλα αυτά με βοηθούν γιατί ακόμα και στα πιο τεχνικά απαιτητικά μέρη των έργων, η κίνηση των χεριών πρέπει να είναι φυσική. Και παρόλο που αυτό μπορεί να ακούγεται περίεργο, μπορούμε να μάθουμε πολλά από τα ζώα. Ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιούν το σώμα τους είναι συχνά πολύ πιο φυσικός από τον δικό μας. Όλοι οι μύες μας πρέπει να εμπλέκονται σε κάθε κίνηση: η ένταση προκύπτει όταν προσπαθούμε να διαχωρίσουμε τη λειτουργία τους.
#7 ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΣΤΙΣ ΚΟΡΥΦΕΣ
Είναι αλήθεια ότι δεν υπάρχει τόσο πολύς χρόνος για να γράψω μουσική, αλλά υπάρχουν πάντα οι διακοπές. Και μου αρέσει να συνθέτω στα βουνά, στο Verbier ή στο Aspen. Όταν περπατώ, οι ιδέες ρέουν ελεύθερα.
#8 Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
Κάθε συνθέτης έχει μία πολύ ιδιαίτερη, χαρακτηριστική μουσική γλώσσα. Ο Ραχμάνινοφ και ο Μότσαρτ, για παράδειγμα, διαχωρίζονται από την εποχή, τον πολιτισμό και το στυλ. Με τον Μότσαρτ η μεγαλύτερη δυσκολία είναι η κρυστάλλινη, καθαρή δομή. Το Κοντσέρτο Νο 21 στο ντο, K467 είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου του Μότσαρτ. Χρησιμοποιήθηκε στην ταινία Elvira Madigan και έτσι έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές. Συχνά στα Κοντσέρτα του Μότσαρτ το πρώτο μέρος είναι το πιο αντιπροσωπευτικό, αλλά σε αυτό το έργο καθένα από τα τρία μέρη έχει ίσο βάρος, είναι πρωτόγνωρο.
#9 ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΚΠΛΗΞΗ
Εάν έπρεπε να προτείνω μόνο ένα έργο σε κάποιον που δεν έχει ξανακούσει κλασική μουσική θα σκεφτόμουν τα εξής: Εάν έχει ήδη κάποια γνώση της διαφοράς μεταξύ του μπαρόκ, του κλασικισμού και του ρομαντισμού, τότε είναι καλύτερο να διαλέξει ανάλογα με την εποχή που προτιμά. Αλλά αν δεν έχει ακούσει ποτέ ξανά κλασική μουσική, νομίζω ότι είναι καλό να ξεκινήσει με κάτι απροσδόκητο. Αυτό θα μπορούσε να είναι ένα κομμάτι από τις αρχές του 20ού αιώνα, ίσως Το ποίημα της έκστασης του Scriabin ή μία από τις Συμφωνίες του Shostakovich. Άνθρωποι που έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με την κλασική μουσική, έχει τύχει να ακούσουν ένα από αυτά τα κομμάτια και έχουν πει «Ω, δεν φανταζόμασταν ότι θα ήταν κάτι τέτοιο». Θα επέλεγα λοιπόν κάτι απρόσμενο.
#10 ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥ
Η σύντροφός μου μου έχει πει ότι εξασκούμαι και στον ύπνο μου. Όταν ξυπνάω, δεν θυμάμαι καν τι έβλεπα ή τι «μελετούσα». Άλλωστε, συχνά όταν είμαι σε περιοδεία ξυπνάω και πρέπει να τρέξω αμέσως στο αεροδρόμιο οπότε δεν υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να θυμηθώ.
Την Πέμπτη 24 Ιουνίου το Ηρώδειο φορά τα καλά του και υποδέχεται τον Ντανιίλ Τρίφονοφ ο οποίος θα συμπράξει με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών στο θυελλώδες Δεύτερο Κοντσέρτο για πιάνο και Ορχήστρα σε ντο ελάσσονα του Σεργκέι Ραχμάνινοφ, ένας από τους αγαπημένους του συνθέτες. Η βραδιά θα ανοίξει με το Ισοκράτημα ενός παιδιού του Γιώργου Κουμεντάκη, ο οποίος πάνω στο βυζαντινό θεμελιώδες του ισοκρατήματος θα στήσει μια μεταφυσική γιορτή και θα κλείσει με την Ενάτη Συμφωνία σε μι ύφεση μείζονα του Ντμίτρι Σοστακόβιτς. Στο πόντιουμ ο καταξιωμένος Λουκάς Καρυτινός.
