Ένας σπάνιος καλλιτέχνης αλλά και μια ιδιαίτερη φυσιογνωμία. Ένας φανταστικά περίεργος τύπος με παραξενιές, που σε αφήνουν όμως να ρίξεις μια κλεφτή ματιά στην προσωπικότητα και τον άνθρωπο πίσω από τον θρύλο.
Από τη Λιάνα Μαστάθη
21/04/2022
Έξι χρόνια μετά τον θάνατό του, στις 21 Απριλίου 2016, o Prince παραμένει ένας από τους πιο εξτραβαγκάντ καλλιτέχνες που πέρασαν από την μουσική ιστορία, αλλά κι ένας απ’ τους σπουδαιότερους μουσικούς της γενιάς του. Γνωστός για την ασίγαστη παραγωγικότητά του, ο Prince άφησε το στίγμα του όχι μόνο χάρη στη μουσική ιδιοφυΐα ή το ερμηνευτικό του εύρος, αλλά και χάρη στις αξιαγάπητες (για όσους τις βλέπαμε εξ αποστάσεως, τουλάχιστον) ιδιοτροπίες του. Ας θυμηθούμε μερικές απ’ αυτές, που βοήθησαν να σμιλευτεί ο θρύλος, αποκαλύπτοντας παράλληλα και τον άνθρωπο από πίσω.
Όταν έπαιξε κάτω από καταρρακτώδη βροχή χωρίς να βραχεί
Η εμφάνισή του το 2007 στο διάλλειμα του Super Bowl θεωρείται η καλύτερη παράσταση καλλιτέχνη στο μεγάλο αυτό αθλητικό γεγονός. Η παραγωγή είχε φοβηθεί ότι δεν θα μπορέσει να τραγουδήσει, γιατί εκείνη την ημέρα έβρεχε καταρρακτωδώς και υπήρχε κίνδυνος με την ηλεκτρική εγκατάσταση που ήταν εκτεθειμένη στη σκηνή, η οποία, παρεμπιπτόντως, ήταν ιδιαίτερα ολισθηρή όταν βρεχόταν, λόγω του υλικού που είχε χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή της. Ο Prince δεν πτοήθηκε, η στυλίστριά του έφυγε για να του φέρει ένα καπέλο και γυρίζοντας τον βλέπει ήδη στη σκηνή. Είχε φορέσει ένα τσεμπέρι που βρήκε μπροστά του και εμφανίστηκε στο κατάμεστο στάδιο με τόνους βροχής να πέφτουν την ώρα εκείνη. Η εισαγωγή ήταν κάτι παραπάνω από εντυπωσιακή με το We Will Rock You των Queen και φωτοβολίδες μαζί με αστραπές να φωτίζουν τον ουρανό. Στο τέλος της 12λεπτης παράστασης με μια χαρακτηριστική κίνηση πετάει το τσεμπέρι στο κοινό, και ερμηνεύει το Purple Rain. Το κοινό παραληρούσε και την άλλη ημέρα οι κριτικοί συμφωνούν ότι είχε καταφέρει να κάνει τη βροχή μέρος του σόου.
Όταν έβαλε αγγελία αναζητώντας την πιο όμορφη κοπέλα του κόσμου
Το 1993 ο Prince (ή The Artist Formerly Known as Prince ή The Artist ή TAFKAP, όπως λεγόταν τότε) έβαλε αγγελία σε αμερικάνικες, βρετανικές, ολλανδικές και ισπανικές εφημερίδες όπου ανέφερε: «Περιζήτητος εργένης αναζητά την πιο όμορφη κοπέλα του κόσμου για να κάνουν διακοπές μαζί». Πάνω από 50.000 κορίτσια φέρεται να απάντησαν, στέλνοντας φωτογραφίες και βίντεο. Επτά φιναλίστ επιλέχθηκαν να εμφανιστούν στο βίντεο για το The most beautiful girl in the world και 30 σε φωτο στον δίσκο. Το τραγούδι ήταν – και παραμένει – το μοναδικό Νο1 του Prince στη Μ. Βρετανία. Όμως η χαρά δεν κράτησε πολύ. Το 1995 ξεκίνησε μια μεγάλη δικαστική διαμάχη, όταν οι Ιταλοί τραγουδοποιοί Bruno Bergonzi και Michele Vicino μήνυσαν τον Πρίγκιπα ισχυριζόμενοι ότι τους έκλεψε ένα δικό τους τραγούδι από το 1983, το Takin ‘Me to Paradise. Με το δικαστικό σύστημα της Ιταλίας να μοιάζει πολύ με το Ελληνικό, η υπόθεση τελεσιδίκησε το 2015, εις βάρος του Prince.
Όταν ένα τραγούδι του άλλαξε τα εξώφυλλα των δίσκων
Οι στίχοι του Darling Nikki από το soundtrack του «Purple Rain», αποτέλεσαν το έναυσμα για να ξεκινήσει να τοποθετείται ετικέτα προειδοποίησης άσεμνου περιεχομένου στους δίσκους. H σύζυγος του Al Gore, η Tipper Gore, και πολλά εκατομμύρια γονείς το 1984, αγόρασε το «Purple Rain» για την εντεκάχρονη κόρη τους, και ήταν αυτή η κίνηση που πυροδότησε την μεγαλύτερη εκστρατεία λογοκρισίας της δεκαετίας του ‘80. «Όταν γυρίσαμε σπίτι, βάλαμε να ακούσουμε τον δίσκο. Οι αναίσχυντοι στίχοι μας έκαναν να ντραπούμε. Στην αρχή εκπλάγηκα, αλλά μετά θύμωσα». Μέσω της οργάνωσης Parents Music Resource Center, στην οποία ήταν συνιδρύτρια, πίεσε τις εταιρίες να τοποθετήσουν αυτοκόλλητα με την προειδοποίηση Parental Advisory – Explicit Lyrics.
Ένας δύσκολος άνθρωπος για συνεργασία
O Prince είχε ζητήσει από την Stevie Nicks να συνεργαστούν στο «Purple Rain». Της είχε στείλει μια δεκάλεπτη instrumental εκδοχή του τραγουδιού και της ζήτησε να γράψει τους στίχους. Το αποκάλυψε η ίδια, σε μια συνέντευξή της στην Minneapolis Star Tribune. «Ήταν τόσο υπερβολικό, ένα κομμάτι των 10 λεπτών… το άκουσα και φοβήθηκα. Του τηλεφώνησα και του είπα λυπάμαι δεν μπορώ να το κάνω. Είναι too much για μένα». Άλλη μια συνεργασία που ναυάγησε, ήταν με τον Michael Jackson. Είχε συμφωνηθεί να τραγουδήσουν μαζί στο Bad, αλλά ο Prince αρνήθηκε, γιατί δεν του άρεσε ο πρώτος στίχος «Your butt is mine». Σε μια συνέντευξη του, είχε πει: «Ποιος θα το τραγουδήσει σε ποιόν; Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα το πεις εσύ σε μένα και δεν υπάρχει περίπτωση να το τραγουδήσω εγώ σε σένα. Να το πρόβλημα!», πρόσθεσε γελώντας…
Όταν έδινε συνεντεύξεις χωρίς να μιλάει
Πρέπει να είναι ο μοναδικός καλλιτέχνης που δέχθηκε να δώσει συνέντευξη, αρκεί να μη μιλήσει! Το 1995 συμφώνησε να παραχωρήσει συνέντευξη στην Veronica Webb του BBC, με δύο προϋποθέσεις: να μη μιλήσει και να μην εμφανίσει το πρόσωπο του. Και ακριβώς αυτό έκανε.
Όταν πήγαινε με το ποδήλατο να αγοράσει δίσκους
Το τελευταίο Σάββατο πριν φύγει από τη ζωή (16 Απριλίου 2016) , ο Prince σταμάτησε στο The Electric Fetus, το τοπικό δισκοπωλείο στη Μινεάπολη, για να υποστηρίξει τη Record Store Day. Τα 6 άλμπουμ που αγόρασε ήταν τα «Talking Book» (Stevie Wonder), «The Time Has Come» (Chambers Brothers), «Hejira» (Joni Mitchell), «Inspirational Gospel Classics» (Swan Silvertones), «The Best of Missing Persons» (Missing Persons) και «Santana IV» (Santana). Στη συνέχεια, ανέβηκε στο ποδήλατό του, χαιρέτησε μερικούς φανς και επισκέφθηκε ένα τοπικό καφέ. Σύμφωνα με τον barista, Alya Al-Hilwani, πήρε ένα καπουτσίνο με σοκολάτα.
Όταν στοιχημάτιζε με τον εαυτό του
Φαίνεται για πολλά χρόνια θα ακούμε νέα τραγούδια από τον Prince. Σύμφωνα με τον μύθο, το στοίχημα που είχε βάλει με τον εαυτό του ήταν να γράφει ένα τραγούδι την ημέρα, ενώ οι τεχνικοί που έχουν δουλέψει μαζί του ισχυρίζονται ότι έγραφε τουλάχιστον δύο. «Γράφω πάρα πολλά τραγούδια», είπε στον Guardian το 2015, προσθέτοντας ότι δεν προσκολλάται σε παλαιότερη μουσική «γιατί αν το έκανα, δεν θα μπορούσα να προχωρήσω και δεν θα υπήρχε χώρος για ένα νέο τραγούδι». Είναι γνωστό ότι το μουσικό θησαυροφυλάκιο του περιέχει περισσότερα από 50 ολοκληρωμένα μουσικά βίντεο που δεν έχουν κυκλοφορήσει ποτέ. Και χωρίς αμφιβολία υπάρχουν δεκάδες, πιθανώς εκατοντάδες, τραγούδια που δεν έχουμε ακούσει ακόμη.
Όταν απέρριπτε δικούς του δίσκους ως σατανικούς
Το 1987, ο Prince είχε ολοκληρώσει το «The Black Album». Ωστόσο ακύρωσε την προγραμματισμένη κυκλοφορία λίγες μέρες πριν βγει στα ράφια αποκαλώντας το «σκοτεινό και ανήθικο». Ο μουσικός ισχυρίστηκε ότι έλαβε αυτήν την απόφαση μετά από «μια πνευματική επιφοίτηση». Οι φήμες που κυκλοφορήσαν ήθελαν τον Prince να έχει πάρει αυτή την απόφαση υπό την επήρεια ναρκωτικών, ενώ άλλοι ισχυρίστηκαν ότι ήθελε να αποφύγει την πιθανή αποτυχία του δίσκου. Το άλμπουμ τελικά κυκλοφόρησε επίσημα το 1994.
Όταν δεν είχε όνομα
Μία από τις πιο περίεργες στιγμές του εκκεντρικού τραγουδιστή συνέβη το 1993, όταν άλλαξε το όνομά του υιοθετώντας αντ’ αυτού ένα σύμβολο, με το οποίο συστηνόταν για 6 χρόνια. Η αλλαγή προέκυψε μετά από διαφωνία με την δισκογραφική του εταιρία και όλοι πλέον έπρεπε να τον αποκαλούν «The Artist Formerly Known as Prince». Αυτό προκάλεσε έναν πανικό σε εκδότες και δημοσιογράφους, που έπρεπε πλέον να εντάξουν το σύμβολο στις γραμματοσειρές τους. Εκείνη την εποχή, θέλοντας να εκφράσει την δυσαρέσκειά του για την μουσική βιομηχανία, κυκλοφορούσε με την λέξη SLAVE γραμμένη στο πρόσωπό του. Ο Prince επανέφερε το κανονικό του όνομα το Μάιο του 1999, όταν έληξε το συμβόλαιο με την εταιρία του.
Όταν ήθελε να κυκλοφορήσει ένα ολόκληρο άλμπουμ ως γυναίκα
Ανάμεσα στα πολλά ακυκλοφόρητα έργα του Prince, είναι ένα άλμπουμ οκτώ κομματιών που ηχογραφήθηκε το 1985 με την ονομασία «Camille». Περιείχε τραγούδια σε γρηγορότερες στροφές, έτσι ώστε να ακούγεται η φωνή του γυναικεία. Σχεδίαζε να το κυκλοφορήσει χωρίς να αναφέρεται το όνομά του και χωρίς φωτογραφία στο εξώφυλλο. Τελικά το πλάνο ματαιώθηκε, αλλά κάποια τραγούδια βρήκαν τον δρόμο τους σε άλμπουμ μεταγενέστερα. Το 2006 κυκλοφορεί με την Universal το άλμπουμ «3121». Ήταν ο 31ος δίσκος του που κυκλοφόρησε στις 21 Μαρτίου. Στην περιοδεία του που ακολούθησε τον επόμενο χρόνο, επέμεινε η τιμή των εισιτηρίων σε μεγάλα venues όπως το Ο2 του Λονδίνου, να είναι 31.21 λίρες.
