Στο τέλος της ίσως πιο αλλόκοτης χρονιάς που μας έχει φέρει ο 21ος αιώνας, θυμόμαστε όλα εκείνα που έκαναν τους τελευταίους 12 μήνες να κυλήσουν λίγο πιο ομαλά.
28/12/2020
Για τις πρώτες 60 μέρες περίπου, όλα έμοιαζαν να κυλούν εντελώς φυσιολογικά. Και ξαφνικά, μια νυχτερίδα έκανε τον παγκολίνο το πιο γκουγκλαρισμένο θηλαστικό στον πλανήτη, όλοι αρχίσαμε να τσεκάρουμε την όσφρηση μας και να καταπίνουμε τρέμοντας κάποιο αναπάντεχο πονάκι στο λαιμό, την ώρα που το παραμικρό φτάρνισμα άπλωνε καχύποπτη σιγή ακόμη και στο πιο βουερό γραφείο. Κι ύστερα, ταινίες όπως το «Contagion» του Στίβεν Σόντερμπεργκ και βιβλία σαν την «Πανούκλα» του Αλμπέρ Καμί έγιναν best sellers, οι οδηγίες για «σπιτικά» αντισηπτικά κόντεψαν να μπουν μέχρι και στα συνταγολόγια του Άκη Πετρετζίκη και τα ανέμελα, ξεμάσκωτα stories των influencers, έφεραν instant shaming που απειλούσε να τελειώσει καριέρες. Οποιαδήποτε έννοια κανονικότητας αναβλήθηκε επ’ αόριστον, η αδράνεια έγινε η νέα ρουτίνα, ολόκληροι επιχειρηματικοί κλάδοι βρέθηκαν (κι ακόμη είναι) αντιμέτωποι με την πλήρη εξαΰλωση και ο παγκόσμιος πληθυσμός μειώθηκε κατά 1,5 εκατομμύρια συνανθρώπους μας.
Κι όμως, μέσα σ’ όλον αυτόν τον ζόφο, υπήρξαν και θετικά. Η υγεία αναδείχθηκε σε απόλυτο αγαθό, οι μπέρτες των υπερηρώων αντικαταστάθηκαν από νοσηλευτικές φόρμες και ιατρικές ποδιές, ο χρόνος, τόσο συμπυκνωμένος που τον έκοβες σχεδόν με μαχαίρι, ανέκτησε τη θέση του στο αξιακό σύστημα της καθημερινότητας. Και η τέχνη της αφήγησης, μέσα από τη μουσική, το θέατρο, το σινεμά και τη λογοτεχνία, μας υπενθύμισε την ικανότητά της να μας συν-κινεί. Να μας παρασέρνει, να μας ταξιδεύει και να μας θωρακίζει νοητικά και συναισθηματικά, γεμίζοντας την καθημερινότητά μας με την ανακούφιση, την απόδραση, την απόλαυση και την ανάταση που είχαμε ανάγκη. Αποχαιρετώντας, λοιπόν, αυτήν την τόσο σκληρή χρονιά, προετοιμαζόμαστε για την (όχι χωρίς τις δικές της δυσκολίες) επόμενη, ξεδιαλέγοντας όλα εκείνα που έκαναν το 2020 λίγο πιο ομαλό, λίγο πιο χαρωπό, λίγο πιο αισιόδοξο. Που διατήρησαν το σθένος μας, ώστε ακόμη και μετά απ’ αυτήν την χρονιά, να ευχηθούμε ολόψυχα Χρόνια Πολλά!
Διαβάστε επίσης
Τα 10 καλύτερα tracks του 2020
Τα 10 καλύτερα albums του 2020
Τα 10 αγαπημένα μας ελληνικά του 2020
Γιώργος Μουχταρίδης
(καθημερινά 10:00 – 12:00)
Κάποιες χρονιές μοιάζουν με ένα ταξίδι με αυτοκίνητο στην ανοιχτωσιά του αυτοκινητόδρομου, μια όμορφη ανοιξιάτικη μέρα, παρέα με τις ωραιότερες μουσικές σου και τα πιο ζωντανά χαμόγελα δίπλα σου! Κάποιες άλλες, μοιάζουν με ένα ατελείωτο μποτιλιάρισμα στο κέντρο μιας δυστοπικής πόλης, με παρέα και συνοδηγό τους χειρότερους εφιάλτες σου. Και τώρα έρχεται το 2020, που μοιάζει με αυτοκίνητο που φρέναρε απότομα αλλά δεν απέφυγε το τρακάρισμα, και όπου κανείς και τίποτα δεν είναι στη θέση του – όλοι βγαίνουν από το αυτοκίνητο για να μετρήσουν το μέγεθος της ζημιάς και τις απώλειες. Το 2020 ήταν η χρονιά που χάσαμε -ίσως προσωρινά- την εμπιστοσύνη μας σε όσα μέχρι σήμερα θεωρούσαμε δεδομένα και κεκτημένα. Ήταν όμως και η χρονιά που, σε πολλούς από εμάς μας, δόθηκε το δώρο του χρόνου και της αναθεώρησης, για να βγούμε από το αυτοκίνητο μετά το τρακάρισμα και να δούμε τι είναι απαραίτητο και τι περιττό. Τι κάναμε λάθος και τι είναι αυτό που δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς, ποια είναι όλα αυτά που έχουν σημασία για την ζωή μας και που χάνεται ο χρόνος που μας δόθηκε σαν δώρο. Και ναι, καταλάβαμε για άλλη μια φορά ότι στα δύσκολα οι άνθρωποι αναζητούμε καταφύγιο, παρηγοριά, έμπνευση και ελπίδα στην αγάπη και την τέχνη – κυρίως όμως στην αληθινή αγάπη και στην μεγάλη τέχνη. Γιατί και τα δυο στη ζωή, κάνουν τη διαφορά! Να λοιπόν τι αγάπησα και τι μου άνοιξε ορίζοντες τους δέκα αυτούς μήνες. Ούτως ή άλλως, όλες αυτές οι καθημερινές συζητήσεις που κάνουμε στον Pepper 96.6 για μουσική, θέατρο, βιβλίο, σινεμά και σειρές, ήταν αυτά που στο 2020 μου έδιναν την αίσθηση μια κάποιας… κανονικότητας.
Top 5 Αlbums
1. Rough and Rowdy ways – Bob Dylan / 2. Untitled (Black is) – Sault / 3. Punisher – Phoebe Bridgers / 4. Slow Rush – Tame Impala / 5. Shore – Fleet Foxes
Κανένα από τα άλμπουμ που κυκλοφόρησαν τη φετινή χρονιά δεν έκανε τη διαφορά… εκτός από ένα! Ο Bob Dylan ήταν για μένα το απόλυτο πρόσωπο της χρονιάς αφού κυκλοφόρησε έναν από τους σημαντικότερους δίσκους της καριέρας του και μάλιστα σε ηλικία 80 χρονών, δυο από τα πιο δυνατά τραγούδια της καριέρας του, τα “Murder Most Foul” και “I Contain Multitudes” και καταφερε για πρώτη ίσως φορα στην εξηντάχρονη καριέρα του να αποκαλύψει τόσα πολλά για όλα όσα τον ενέπνευσαν και τον συντρόφευσαν στα χρόνια της ζωής του. Το “Rough And Rowdy Ways” περιλαμβάνει σεχδόν όλες τις αναφορες του και λύνει εν ολίγοις ένα κομμάτι του μυστηρίου που λέγεται… Bob Dylan. Οβίδιος, Σέξπηρ, Ιούλιος Καίσαρ, Αινίας, Ουίλιαμ Μπλέικ, Έντγκαρ Άλαν Πόου, Μαρσέλ Ντυσάν, Ο Στρατηγός Πάτον, Τζιμι Ριντ και για πάντα οι πρώιμοι μπλουζίστες και μουσικοί της Φολκ, οι πρόεδροι των ΗΠΑ και δεκάδες πρόσωπα, τοπόσημα και ιδέες συνυπάρχουν και παρελαύνουν με τον γνωστο και αφοπλιστικό τρόπο του Dylan. Αν μάθαμε κατι όλα αυτα τα χρόνια ειναι ότι ο Uncle Bob εμπνέεται και ηχογραφεί τα πιο σημαντικά έργα του σε ταραγμένους και δύσκολους καιρούς. Ο απόλυτος ορισμός του μεγάλου καλλιτέχνη, ειτε σύμφωνα με τον ορισμό του Τζόυς, είτε του Γιούνγκ, του Νίτσε, ή του Τζον Λένον. Ο Ντύλαν αισθάνεται και μαζί του νοιώθουμε και εμεις! I Contain Multitudes!
Top 10 Songs
1. I Contain Multitudes – Bob Dylan
2. Wildfires – Sault
3. Stop this Flame – Celeste
4. One More Second – Matt Berninger
5. Murder And Create – Amalia And the Architects
6. Borderline – Tame Impala
7. So we won’t Forget – Khruangbin
8. Sunblind – Fleet Foxes
9. Kyoto – Phoebe Bridgers
10. Spotlight – Jessie Ware
Best of the Rest
Απόλαυσα τις ιδέες, τους χαρακτήρες και τον ρυθμό της γραφής της Bernardine Evaristo στο “Κορίτσι, Γυναίκα, Άλλο”, όπως επίσης και θημήθηκα τα κορυφαία γεγονότα του 20ου αιώνα και όλες τις περίεργες ιστορίες που τα συνοδεύουν μέσα από το βιβλίο και την γεμάτη χιούμορ, ιδιαίτερη ματιά του John Higgs στο “Μια ιστορία του 20ου αιώνα”. Γέλασα με την καρδιά μου, από την πρώτη σεκάνς μεχρι και να πέσουν οι τίτλοι του τέλους, με την “Μπαλάντα της Τρύπιας Καρδιάς” του Γιάννη Οικονομίδη, μια ταινία υπέροχα αληθινή! Μία δυνατή γροθιά είναι το θέατρο του Βασίλη Μπισμπίκη και το “Άνθρωποι Και Ποντίκια” ένας λόγος για να αναζητάς το θέατρο και να αδημονείς για την επόμενη παράστασή του. Δυνατή στιγμή και για τον Μιχάηλ Μαρμάρινο το “Κομμώτριες / Αντιπολίτευση” – και τι δεν χώρεσε μέσα εκεί ο Μιχάηλ. Δυνατός για άλλη μια φορά και ο Μαρκουλάκης με το “Ποιος Φοβάται την Βιρτζίνια Γούλφ”. Συναυλία που έχασα και ήθελα να δω οι Massive Attack στο Release, ενώ σειρές στο streaming πολλές και κυρίως ορισμένες απολαυστικές και παραλληλα διαφωτιστικές. Ξεχώρισα το “Miss America” με την σπουδαία Kate Blanchett, το “Unorthodox” με την Shira Haas αλλα και τα “The Crown”, “The Queens Gambit” και “Morning Show”.
Βαρβάρα Σαββίδη
(Καθημερινά 07:00 – 08:00)
Την πιο σαρωτική χρονιά που έχουμε ζήσει, σε παγκόσμιο επίπεδο, θα τη θυμάμαι ως εκείνη που επαλήθευσε ορισμένα από τα πλέον δυστοπικά σενάρια επιστημονικής φαντασίας, που μας έκανε να επαναξιολογήσουμε τα πάντα γύρω μας, έφερε νέες λέξεις στο λεξιλόγιό μας κι έκανε ήρωες αυτούς που πάντα θα έπρεπε να είναι (γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό), που έφερε όμως και συγκινητικές στιγμές απονομής δικαιοσύνης σε σκληρές υποθέσεις, αλλά και ουρές στα βιβλιοπωλεία. Καλό είναι να θυμόμαστε παράλληλα πόσο απαξιώθηκαν οι καλλιτέχνες, ενώ αυτή τη χρονιά χάρη σε αυτούς τα βγάλαμε πέρα – με τις μουσικές τους, τις δωρεάν ζωντανές μεταδόσεις, τις σειρές, τις ταινίες. Τι θα κάναμε χωρίς αυτούς;
Top 5 Αlbums
1. Laura Marling – Song for our Daughter / 2. Gregory Porter – All Rise / 3. Phoebe Bridgers – Punisher / 4. Fiona Apple – Fetch the Bolt Cutters / 5. Sault – Untitled (Black is)
«No reason to hold back on something that, at the very least, might entertain and, at its best, provide some sense of union». Έτσι σκέφτηκε η Laura Marling και μας χάρισε νωρίτερα από ό,τι υπολόγιζε τον νέο της δίσκο και την ευχαριστούμε για αυτό. Κυκλοφόρησε τον Απρίλιο, την περίοδο που ο πλανήτης βρισκόταν σε σοκ lockdown κι ενώ ο δίσκος ήταν προγραμματισμένος για τον Αύγουστο του 2020. Σ’ αυτή την τόσο πρωτόγνωρη κατάσταση, τα τραγούδια της έχουν μια καταπραϋντική επίδραση, σαν ένα χάδι, μια ζεστή αγκαλιά. Σαν να επιστρέφεις στη μήτρα, όπου όλα είναι όμορφα, σοφά, ασφαλή.
Top 10 Songs
1. Lost Horse – Asaf Avidan & Mc Solaar
2. Revival – Gregory Porter
3. Strange Girl – Laura Marling
4. Άνεμος – Leon of Athens & Katerine Duska
5. Wildfires – Sault
6. One More Second – Matt Berninger
7. Run Away – Sivert Hoyem
8. No Time to Die – Billie Eilish
9. Μεγάλα Παιδιά – Sophie Lies
10. Man’s World – Marina
Best of the Rest
Το συγκινητικό, βαθιά ανθρώπινο και ποιητικό «Nomadland», δια χειρός Κλόι Ζάο (κι η πληρότητα του να το παρακολουθείς σε ένα σινεμά γεμάτο κόσμο) είναι η δυνατότερη κινηματογραφική στιγμή που κρατώ. Κι αν κάτι μας έχει λείψει είναι αυτό το «μαζί» που στερηθήκαμε, όπως το συλλογικό βίωμα της εμπειρίας Wim Mertens στο Ηρώδειο, που αναβλήθηκε για την επόμενη χρονιά. Κι αν εμείς δυσκολευτήκαμε με τους περιορισμούς στην καθημερινότητά μας, τι να πει κι η «πιτσιρίκα του βάλτου» από το «Εκεί που Τραγουδούν οι Καραβίδες» της Ντέλια Όουενς (εκδόσεις Δώμα), η κινηματογραφική γραφή του οποίου σε στοιχειώνει μέχρι τέλους, σχεδόν όσο και το καλογυρισμένο «The Undoing», με τα μυστικά και ψέματα του φαινομενικά τέλειου ζεύγους Νικόλ Κίντμαν – Χιού Γκραντ, στο κλασάτο Upper East Side. Σε πλήρη αντιδιαστολή με τη φούσκα των λευκών πλουσίων ανθρώπων, η συνταρακτική «Βασίλισσα της Ομορφιάς» του Μάρτιν Μακ Ντόνα, σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη, από τα λίγα που προλάβαμε σε αυτή τη λειψή θεατρική σεζόν.
Ματούλα Κουστένη
(Καθημερινά 08:00 – 10:00)
Ανελέητο live streaming και διάβασμα τις εβδομάδες της καραντίνας, ταξίδια με την πρώτη ευκαιρία σε άδεια αεροδρόμια και γενναίες δόσεις διακοπών σε μοναχικές παραλίες όταν άναψε πράσινο από τους ειδικούς για επιστροφή στην κανονικότητα. Κι όμως, στις εκατοντάδες δυσάρεστες ειδήσεις που υποχρεωθήκαμε να αναπαράξουμε για τα όσα αναβλήθηκαν το 2020, θέση διεκδίκησαν μερικά διαμάντια.
Top 5 Αlbums
1. Bob Dylan- Rough and Rowdy Ways / 2. Bruce Springsteen – Letter to You / 3. SAULT – Untitled (Black Is) / 4. Matt Berninger – Serpentine Prison / 5. Jessie Ware – What’s Your Pleasure?
Top 10 Songs
1. Wildfires – SAULT
2. In Between Days – Matt Berninger
3. No Time to Die – Billie Eilish
4. Lost Horse – Asaf Avidan ft. MC Solaar
5. Borderline – Tame Impala
6. Pretty Lady – Tash Sultana
7. Stop This Flame – Celeste
8. Tonight – Μonsieur Minimal
9. Green Eyes – Arlo Parks
10. So We Won’t Forget – Khruangbin
Best of the Rest
Μερικές από τις στιγμές που έκαναν το ’20 να περάσει κάπως πιο εύκολα: Τα «Παράσιτα» του Μπονγκ Τζουν-Χο, αυτή η βίαιη παραβολή πάνω στο χάος που χωρίζει και την απληστία που ενώνει τα κοινωνικά στρώματα στην Νότια Κορέα. Οι «Πλανήτες», της Νομπελίστριας Όλγκα Τοκάρτσουκ (μετάφραση Αλεξάνδρα Δ. Ιωαννίδου, εκδόσεις Καστανιώτη) και τα θραύσματα αναμνήσεων, εξερεύνησης και ταξιδιών που μας χάρισε σε αυτό το μαγικό βιβλίο. H διεισδυτική ματιά του «Unorthodox» στις κοινότητες των υπερορθόδοξων Εβραίων, μέσα από την ιστορία ενός κοριτσιού που συνθλίβει μια από τις πιο σκληρές μορφές πατριαρχίας, αλλά και οι δικές μας κλεφτές ματιές στις γειτονιές του Μπρούκλιν που ελέω κορονοϊού φέτος στερηθήκαμε. Η σαγηνευτική αφήγηση του Μιχάηλ Μαρμαρινού στην αριστουργηματική «Μεταπολίτευση» στο Θέατρο Θησείο και το αδυσώπητο παιχνίδι με την μνήμη που έστησε, για να μας βάλει να λογαριαστούμε με τις εκκρεμότητες από το παρελθόν μας. Σε κάθε περίπτωση, μπορεί οι καλές μουσικές ειδήσεις να έφτασαν φέτος με το σταγονόμετρο, αλλά τουλάχιστον υπάρχει μια μουσική αντίστροφη μέτρηση που ξεκίνησε ήδη και κρατά την αισιοδοξία ψηλά: Στις 13 Ιουνίου 2021, οι The National μια από τις πλέον πολυαναμενόμενες αφίξεις και της επόμενης χρονιάς καταφθάνουν στο ΟΑΚΑ. Let’ s drink to that!
Κίμων Φραγκάκης
(Καθημερινά 08:00 – 10:00)
Τί ήταν το 2020; Μια υπέροχη χρονιά! Μια χρονιά που όλος ο πλανήτης -για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας- αντιμετώπισε από κοινού ένα τεράστιο μεν αλλά όχι αξεπέραστο πρόβλημα, ασύγκριτα μικρότερο από τόσους πολέμους που έχει δει και τόσες φυσικές καταστροφές που μπορεί να ενσκήψουν ανα πάσα στιγμή. Θέλω να πω, όσοι είμαστε ζωντανοί -και για να διαβάζετε αυτές τις γραμμές μάλλον είστε- πρέπει να εκτιμήσουμε το δώρο της ζωής και να αποχαιρετήσουμε την παλαβή αυτή χρονιά με το κεφάλι ψηλά. Και η επόμενη χρονιά θα είναι δύσκολη, αλλά ποιος είπε ότι η ζωή δεν έχει σοβαρά σκαμπανεβάσματα; Χρόνια πολλά με υγεία και αισιοδοξία!
Top 5 Songs
1. I’m Not Your Dog – Baxter Dury
2. So We Won’t Forget – Khruangbin
3. Wild Dog – Animor
4. What’s Your Pleasure – Jessie Ware
5. Lost in Yesterday – Tame Impala
Best of the Rest
Επειδή το 2020 το βγάλαμε με μπόλικο Netflix, θα επιλέξω την έξοχη σειρά «Unorthodox», και από ταινίες, το σπάνιο ντοκιμαντέρ «My Octopus Teacher». Όποιος το είδε και δεν του αρέσει, να έρθει στο στούντιο του Pepper να μαστιγωθεί! Από τα πολλά και ενδιαφέροντα βιβλία που κυκλοφόρησαν φέτος θα επιλέξω, πονηρά, ένα που επανακυκλοφόρησε με νέα μετάφραση: Τη «Ρούμελη», του αγαπημένου μου Πάτρικ Λη Φέρμορ. Είναι ένα εγχειρίδιο ελληνικής αυτογνωσίας που καλό θα ήταν να θυμηθούμε εμείς οι σαστισμένοι ρωμιοί. Στο θέατρο δεν πήγα φέτος, το ομολογώ. Όσο για τη συναυλία που έχασα, επειδή τα παιδιά μου είναι ολίγον γαλλάκια και πάμε στο Παρίσι στις γιορτές, θα επιλέξω την «ταπεινή» Χριστουγεννιάτικη συναυλία στην εκκλησία του Saint-Germain-des-Prés.
Λιάνα Μαστάθη
(Καθημερινά 12:00 – 14:00)
«Ευτυχώς έχουμε και τη μουσική» νομίζω είναι ο καλύτερος τρόπος να περιγράψουμε το 2020. Σε μια χρονιά που όλες οι τέχνες μπήκαν σε pause, η μουσική φάνηκε να αντέχει και να εξελίσσεται ακόμα και σε τέτοιες δυσοίωνες καταστάσεις. Για πολλούς ήταν η χρονιά της αδράνειας, όχι μόνο λόγω των μέτρων, αλλά και λόγω ψυχολογίας. Είχες όλο τον χρόνο σπίτι σου να διαβάσεις τα βιβλία που άφηνες να σκονίζονται στη βιβλιοθήκη, ή να δεις online θεατρικές παραστάσεις, ή ακόμα και συναυλίες. Για κάποιο λόγο, όμως, μου φαινόταν πιο σημαντικό να κάνω μπουγάδα τα πολύπριζα (true story) και να επιδοθώ σε binge cleaning ακούγοντας ταυτόχρονα τις λίστες που μου ετοίμασε το Spotify – που ξέρει να διαλέγει πριν από μένα για μένα.
Top 5 Αlbums
1. Matt Berninger – Serpentine Prison / 2. Khruangbin – Mordechai / 3. Roisin Machine – Róisín Murphy / 4. Tame Impala – The Slow Rush / 5. Jessie Ware – What’s Your Pleasure
Φτάνοντας στο νήμα της φετινής χρονιάς, ο Matt Berninger κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ, που ήρθε να καταπραΰνει, να ανακουφίσει, αλλά κυρίως να φωτίσει τις τελευταίες μέρες ενός σκυθρωπού έτους. Και είναι το μελαγχολικά αισιόδοξο «One More Second» που θα κρατήσω να μου θυμίζει τις όποιες καλές στιγμές είχε το 2020.
Top 10 Songs
1. One More Second – Matt Berninger
2. The Last Exit – Still Corners
3. Slow/love to love you baby – Kylie Minogue
4. Sunny Afternoon – Benny Sings
5. Can’t Fight – Lianne La Havas
6. Pelota – Khruangbin
7. Hikâye Retold – Santi & Tuğçe
8. Lost Horse – Asaf Avidan feat. MC Solaar
9. My Only Love – Moby
10. Letter to You – Bruce Springsteen
Best of the Rest
Στο κινηματογράφο, τα blockbusters ανέστειλαν την κυκλοφορία τους και ελάχιστες νέες ταινίες βγήκαν στον περιορισμένο χρόνο που λειτούργησαν οι αίθουσες – εδώ το «The trial of the Chicago Seven» αποτελεί μία φωτεινή εξαίρεση. Οι τηλεοπτικές σειρές αντικατέστησαν τις βραδινές μας εξόδους: το «ξέρεις καμιά καλή σειρά» ήταν το «που θα πάμε σήμερα» του 2020 και ό,τι καινούριο κυκλοφορούσε, ήταν το next big thing, μέχρι την αμέσως επόμενη πρεμιέρα. Ενθουσιαστήκαμε με το «Casa De Papel», που σάρωσε σε τηλεθέαση παγκοσμίως στο πρώτο lockdown, και αγοράσαμε σκακιέρες αναλύοντας το παγωμένο (τι, όχι;) βλέμμα της Anya Taylor-Joy στο «The Queen’s Gambit». Όμως, το δικό μου καταφύγιο ήταν το «Breaking Bad», ξαναβλέποντας την σπουδαιότερη για μένα σειρά στην ιστορία των σειρών, και προσέχοντας τις λεπτομέρειες που μου είχαν διαφύγει μέσα στην έξαψη της πρώτης θέασης.
Κοσμάς Δεβελέγκας
(καθημερινά 16:00 – 18:00)
Η πανδημία και το lockdown έφεραν το 2020 τα αστέρια της μουσικής στο σπίτι μας – ζωντανά, από το δικό τους. Κι αν τα social media είχαν καταφέρει τα τελευταία χρόνια να γεφυρώσουν την απόσταση των μουσικών δημιουργών με το κοινό τους, φέτος η απόσταση εκμηδενίστηκε. Από απλά webcast με ένα κινητό τηλέφωνο, έως πολυκάμερες μεταδόσεις, virtual τελετές βραβείων και παγκόσμια livestream, ένας νέος εικονικός μουσικός κόσμος ήρθε να γεμίσει με θεατές το κενό που δημιούργησε η αναγκαστική ακύρωση των συναυλιών και άλλων ζωντανών event. Μένει να δούμε πόσα από τα χαρακτηριστικά αυτού του κόσμου θα παραμείνουν όταν επιστρέψουμε σε κάποια μορφή κανονικότητας και πόσα θα χαθούν, ως απλά στιγμιότυπα μιας παράξενης χρονιάς για όλον τον πλανήτη.
Top 5 Αlbums
1. Tame Impala – The Slow Rush/ 2. The Weeknd – After Hours / 3. HAIM – Women in Music Pt. III / 4. Róisín Murphy – Róisín Machine / 5. Gizmo Varillas – Out of The Darkness
Το τέταρτο στούντιο άλμπουμ των Αυστραλών Tame Impala τους καθιέρωσε το 2020 σε ένα ευρύτερο κοινό. To προσωπικό project του πολυτάλαντου Kevin Parker, ο οποίος γράφει, ηχογραφεί, ερμηνεύει και κάνει την παραγωγή σε όλα τα τραγούδια των Tame Impala, καταφέρνει να ισορροπήσει με επιτυχία ανάμεσα στις alternative καταβολές του και τις pop φιλοδοξίες του. Το «The Slow Rush» είναι ένας δίσκος που ακούγεται ολόκληρος, από την αρχή ως το τέλος, κόντρα στη μόδα των μεμονωμένων tracks, στην εποχή του music streaming. Ξεχωρίζει το «Lost in Yesterday», που είναι και υποψήφιο για Grammy καλύτερου rock τραγουδιού, ενώ στην απονομή του 2021, οι Τame Impala θα διεκδικήσουν επίσης, για τρίτη φορά στην καριέρα τους, το πρώτο τους Grammy στην κατηγορία Best Alternative Music Album.
Top 10 Songs
1. Gregory Porter – Revival
2. The Rolling Stones – Living In A Ghost Town
3. Róisín Murphy – Murphy’s Law
4. London Grammar – Baby It’s You
5. The Weeknd – In Your Eyes
6. Melody Gardot & Sting – Little something
7. Jessie Ware – Spotlight
8. Tame Impala – Lost in Yesterday
9. Haim – Los Angeles
10. Tash Sultana – Pretty lady
Κωνσταντίνα Νικολοπούλου
(καθημερινά 18:00 – 20:00)
Σε μια χρονιά χωρίς βεβαιότητες και αναφορές, η καραντίνα και οι στιγμές ελευθερίας κύλησαν με το ένα πόδι στις ασφαλείς δοκιμασμένες λύσεις όπως το διάβασμα και το χάσιμο στις βόλτες και με το άλλο στην νέα αγάπη (ψυχοθεραπεία) την κηπουρική (εννοείται), αλλά και την απόφαση να χαρίσω γενναιόδωρα στον εαυτό μου τις περισσότερες ώρες από ποτέ στη θάλασσα. Ανάλογες και οι διαδρομές μου στην τέχνη: Το χθες, ήθελα δεν ήθελα, μου φανερώθηκε από το σκάλισμα κι έβγαλε ξανά στο φως θησαυρούς που είναι πάντα το καταφύγιό μου.
Top 5 Αlbums
1. Sault – United (Black Is) / 2. Mat Bernigger – Serpentine Prison / 3. Tame Impala – The Slow Rush / 4. Khruangbin – Mordechai / 5. Jessie Ware – What’s Your Pleasure?
Top 10 Songs
1. Wildifires – Sault
2. The Last Exit – Still Corners
3. One More Second – Mat Bernigger
4. So We Won’t Forget – Khruangbin
5. Thefore I Am – Billie Eilish
6. What’s Your Pleasure? – Jessie Ware
7. Lost Horse – Asaf Avidan (feat. MC Solaar)
8. Stop This Flame – Celeste
9. Self And Others – Finlay
10. Letter to You – Bruce Springsteen
Και δυο υπέροχες διασκευές: Black Pumas (Lou Rawls) – Christmas Will Really Be Christmas / Moby feat. Mindy Jones (RoxyMusic) – My Only Love
Best of the Rest
Στις ελάχιστες φετινές ταινίες που είδα ξεχώρισα το ντοκιμαντερ «Ο δάσκαλός μου το χταπόδι» (Pippa Ehrlich, James Reed). Μια μοναδική ιστορία αληθινής αγάπης σαν μάθημα ζωής με υπέροχη φωτογραφία! Στο φετινό οπλοστάσιο μπήκαν επίσης η ανίκητη δύναμη του Κόμη Μοντεχρίστου, αυτού του υπερήρωα με τον οποίο στοίχειωσε την λογοτεχνική ιστορία ο Aλέξανδρος Δουμάς (στην νέα δίτομη έκδοση–στολίδι από τις εκδόσεις Gutenberg – μετάφραση Ωρίων Αρκομάνης), αλλά και η ιδιαίτερη ψυχοσύνθεση του αγαπημένου και ταλαιπωρημένου μου δικηγόρου-μικροαπατεώνα Jimmy McGill στην έξοχα κεντημένη μεταστροφή του για την 5η σεζον του «Better Call Saul». Έξοχη η ερμηνεία του Τάσου Ιορδανίδη, που ρίχτηκε στη μάχη της θεατρικής αρένας την οποία έστησε ο Βασίλης Μπισμπίκης στο Θέατρο Αποθήκη, φέρνοντας στα ασφυκτικά σημερινά μέτρα τον «Πατέρα» του Στρίντμπεργκ. Κρίμα που μέσα σε αυτές τις λίγες -αλλά πολύτιμες- στιγμές δεν καταφέραμε να συμπεριλάβουμε τα μελαγχολικά αγόρια από το Μπρούκλιν, τους The National, που 20 χρόνια μετά την δημιουργία τους είχαν κρατήσει την Κυριακή 14 Ιουνίου μόνο για μας…
Γιάννης Καστανάκης
(καθημερινά 20:00 – 22:00)
Στα μάτια μου η χρονιά του 2020 ήταν η αναζήτηση του φωτός μέσα στο σκοτάδι. Μια χρονιά γεμάτη προκλήσεις αλλά και ένα κάλεσμα για επιστροφή στην ουσία και σε αυτά που πραγματικά αξίζουν και έχουν σημασία. Θαύμασα το κουράγιο των ανθρώπων και κατανόησα τους φόβους μας. Καλλιτεχνικά ήταν μια χρονιά που έβαλε σε πρώτο πλάνο τη δημιουργικότητα και πως ο άνθρωπος βρίσκεις λύσεις να εκφραστεί και να υπάρχει, παρά τις αντιξοότητες.
Top 5 Albums
1. Sault – Untitled (black is) / 2. Tame Impala – The rush hour / 3. Dua Lipa – Future Nostalgia / 4. Phoebe Bridgers – Punisher / 5. Khruangbin – Moderchai
Top 10 Songs
1. The Weeknd – Blinding Lights
2. Sault – Wildfires
3. Jessie Ware – Spotlight
4. Tame Impala – Bordeline
5. Khruangbin/ Leon Bridges – Texas sun
6. Miley Cyrus – Midnight sky
7. Goog Job Nicky – January 8th
8. Dua Lipa – Break my heart
9. Phoebe Bridgers – Garden song
10. Seba Campos – Canto al Sol
Best of the Rest
Live (που δεν είδα): Massive Attack (Release Athens)
Η ταινία που αγάπησα περισσότερο αυτή τη χρονιά ήταν το «Tenet», του Κρίστοφερ Νόλαν, γιατί είχε κεντρικό θέμα το παράδοξο, ένα θέμα που με απασχολεί τα τελευταία χρόνια της ζωής μου. Σειρά της χρονιάς ήταν ξεκάθαρα το «The Queen’s Gambit», ενώ το βιβλίο «Γράμμα στο νεότερο εαυτό μου», που κυκλοφορεί από την Key Books, ήταν μια καλή αφορμή να στείλω και εγώ ένα γράμμα στον έφηβο εαυτό μου και η παράσταση «Τρεις Αδελφές» του Άντον Τσέχωφ σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά, ήταν μια καλή υπενθύμιση για τις παραγεμισμένες με τόσα ανούσια πράγματα ζωές μας, τα οποία στο τέλος μόνο βάρος είναι.
Λουκία Σούπουλη
(καθημερινά 22:00 – 00:00)
Μια χρονιά σε pause, με πολλές απώλειες και πρωτόγνωρα συναισθήματα, ακατανόητες συμπεριφορές… Τη λες ζόρικη και εύχεσαι τώρα που τελειώνει να πιεστείς και να ψάξεις, μπας να βρεις κάτι καλό που μπορεί να έγινε και να μην το πήρες χαμπάρι. Κάτι θα υπάρχει… Απ’ το 2020 κρατάω τις υποσχέσεις που έδινα στον εαυτό μου τα απογεύματα της καραντίνας του Μαρτίου, χαζεύοντας απ’ το μπαλκόνι τον άδειο δρόμο κι ενώ η άνοιξη ερχόταν, την προσπάθεια να γίνει ο εγκλεισμός έμπνευση για οτιδήποτε, το πιο περίεργο Πάσχα της ζωής μας, και τις αλλαγές που ήρθαν μες το καλοκαίρι…
1. Tame Impala – The Slow Rush / 2. Khruangbin – Mordechai / 3. Sault – Untitled (Black Is) / 4. Asaf Avidan – Anagnorisis / 5. Fleet Foxes – Shore
Σύγχρονη ψυχεδελική synthwave ποπ πλαισιωμένη από disco-funk ρυθμούς κι ενώ νομίζεις ότι μια πλειάδα σημαντικών μουσικών υπάρχει πίσω από αυτή την πλούσια ηχητική εικόνα, βλέπεις πως υπάρχει μόνο ένας άνθρωπος. Ο Kevin Parker, που άλλοτε ακούγεται σαν τον Bowie και άλλοτε σαν κάποιο φανταστικό μέλος των Bee Gees, που όμως συμμετέχει και στους Daft Punk. Το φετινό τους «The Slow Rush» είναι ένα χορευτικό άλμπουμ, αλλά ο ήχος του δεν σταματάει εκεί…
Top 10 Songs
1. Lost in Yesterday – Tame Impala
2. Texas Sun – Khruangbin & Leon Bridges
3. Lost Horse – Asaf Avidan & Mc Solaar
4. Wildfires – Sault
5. Run Away – Sivert Hoyem
6. Domino – Nicole Atkins
7. A Ghost – Travis
8. Balthazar – Losers
9. The Last Exit – Still Corners
10. One More Second – Matt Berninger
Best of the Rest
Το χαμένο live του 2020 μου ήταν η καλοκαιρινή εμφάνιση των Massive Attack στο Release Athens. Αν όλα πάνε καλά, θα τους δούμε το επόμενο καλοκαίρι. Καλύτερη σειρά του 2020 το «The Queen’s Gambit»: 7 επεισόδια γεμάτα εμμονές, εθισμούς αλλά και ένα μοναδικό ταλέντο στο σκάκι, που μεγαλώνει καθώς ενηλικιώνεται η πρωταγωνίστρια Μπεθ Χάρμον. Όσο για ταινίες, το «On The Rocks»: Σοφία Κόπολα, Νέα Υόρκη, Μπιλ Μάρεϊ. Ανθρώπινες σχέσεις και η αναθεώρησή τους, σε μια τρυφερή κωμωδία που εξερευνά τον έρωτα, την αγάπη, τη ζωή… Ταξίδι αγωνίας στην Κοπεγχάγη ήταν ο «Καστανάνθρωπος», του Søren Sveistrup (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα σε μετάφραση του Βαγγέλη Γιαννίση), τον συγγραφέα και δημιουργό της πολύ αγαπημένης τηλεοπτικής σειράς «The Killing», στο πρώτο του αστυνομικό μυθιστόρημα, βουτιά στο σκανδιναβικό σκοτάδι..
DJ Spector (Φώτης Χρηστίδης)
(καθημερινά 00:00 – 02:00)
Το 2020 ήταν σίγουρα μια χρονιά διαφορετική από τις άλλες. Η χρονιά του σπιτιού. Από την μία η πανδημία κι από τη άλλη ο ερχομός του Spector Jr, αλλάξαν τα πάντα σε σχέση με το παρελθόν και οι βόλτες, τα ποτά και τα ξενύχτια δώσανε τη θέση τους σε πάνες, μπιμπερό και… τα «Στρουμφάκια»! Ελάχιστη διασκέδαση, πολύ λιγότερη δουλειά το βράδυ λόγω της κατάστασης, αλλά περισσότερος ελεύθερος χρόνος να απολαμβάνω τον μπέμπη. Εν κατακλείδι, όλα καλά κι ελπίζω το ‘21 να τελειώνουμε με την COVID και να πάνε τα πράγματα ακόμα καλύτερα για όλους μας.
Top 5 Albums
1. Khruangbin – Mordechai / 2. Jessie Ware – What’s your Pleasure / 3. Future Islands – As long as you Are / 4. Tame Impala – The slow Rush / 5. Run the Jewels – RTJ4
Το «Mordechai» των Khruangbin ήταν σίγουρα ο δίσκος που άκουσα περισσότερο μέσα στη χρονιά. Οι απίθανοι Τεξανοί κάνανε πάλι το θαύμα τους, στην καλύτερη, κατά τη γνώμη μου ως τώρα δουλειά τους. Γκρουβάτη ντισκοψυχεδέλεια που ακούγεται άνετα 24/7, και πάνω απ’ όλα σου φτιάχνει τη διάθεση και σε ηρεμεί, δύο πράγματα που ήταν πολύ σημαντικά για όλους, αυτή την τόσο αλλοπρόσαλη χρονιά. Άσε που αρέσει στον μικρό και χορεύει όποτε το ακούει.
Top 10 Songs
1. One More Second – Matt Berninger
2. Wildfires – Sault
3. So we Won’t Forget – Khruangbin
4. Canto al Sol – Seba campos
5. The Kill – Jessie Ware
6. I Grow Tired but Dare not Fall Asleep – Ghostpoet
7. Release Me – Monsieur Minimal
8.Noche de Amor – Ondatropica and Juancho Vargas
9. Mama – David Walters
10. Back Street Orchestra – The Oddness
Best of the Rest
Ως νέος μπαμπάς οι έννοιες βιβλίο, κινηματογράφος, θέατρο και συναυλία παρέμειναν ευσεβείς πόθοι για μένα όλο το 2020 (ομολογώ ότι δε με πείραξε και πολύ αυτό), αλλά από αυτά που κατάφερα να δω, έστω στη μικρή οθόνη, ξεχώρισα από ταινίες το «The Gentlemen», καθώς μάλλον σηματοδοτεί την επιστροφή του πολυαγαπημένου μου Guy Ritchie στις καλές ταινίες και στη θεματολογία που τον καθιέρωσε, και από σειρές το «The Last Waltz», το οποίο ξαναζωντάνεψε μέσα μου όλη εκείνη την εποχή που ο Michael Jordan μεσουρανούσε κι εγώ ξημεροβραδιαζόμουν σε ένα γήπεδο μπάσκετ. Από συναυλίες, περίμενα πως και πως τους Viagra Boys αλλά αναβλήθηκε εις διπλούν, ενώ (με τα δυο εκπληκτικά live στο Λυκαβηττό στα 90’s να είναι ακόμα βαθιά χαραγμένα στο μυαλό μου) πολύ θα ήθελα να ξαναδώ και τους Massive Attack.
Μαρία Ανδρικάκη
(Σαββατοκύριακο 10:00 – 12:00)
Ας ελπίσουμε ότι αυτή η δύσκολη – από πολλές απόψεις – χρονιά ήρθε και θα φύγει και ότι δεν θα είναι το τρέιλερ του 2021. Ας ελπίσουμε να φύγει με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες. Να γίνει – έστω – έμπνευση για ακόμα μεγαλύτερη καλλιτεχνική δημιουργία. Και ότι του χρόνου θα πάμε επιτέλους σε μια συναυλία!
Top 5 Αlbums
1. The Weeknd – After Hours / 2. Gorillaz – Song Machine Season One: Strange / 3. John Legend – Bigger Love / 4. Ozzy Osbourne – Ordinary Man / 5. Tame Impala – The Slow Rush
Το 4ο στούντιο άλμπουμ του αγαπημένου The Weeknd είναι η καλύτερη απάντηση σε εκείνους που έσπευσαν να τον χαρακτηρίσουν «κόπια των ‘80s» στα πρώτα βήματα της καριέρας του. Έφτασε αμέσως στην κορυφή του Billboard top 200, στην οποία παρέμεινε για 4 ολόκληρες εβδομάδες. Και, παραδεχτείτε το, όλοι έχετε σιγομουρμουρίσει το «In you Eyes»…
Top 10 Songs
1. Lost in Yesterday – Tame Impala
2. Texas Sun – Khruangbin & Leon Bridges
3. Lost Hores – Asaf Avidan & Mc Solaar
4. Wildfires – Sault
5. Run Away – Sivert Hoyem
6. Domino – Nicole Atkins
7. A Ghost – Travis
8. Balthazar – Losers
9. The Last Exit – Still Corners
10. One More Second – Matt Berninger
Best of the Rest
Best of the Rest
Alpha Blondy και Pet Shop Boys στο Release Athens ήταν οι χαμένες μου συναυλίες για φέτος. Χρόνια λάτρης των «δυνατών» θρίλερ, δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από το ραντάρ μου το επικό «Τhe Ηaunting of Bly Manor» στο Netflix, αλλά και ο «Τρόφιμος», το τελευταίο αριστούργημα του Σεμπάστιαν Φίτσεκ, που το διάβασα σε λίγες μόλις ημέρες και χρειάστηκα άλλες τόσες για να συνέλθω. «Η Δίκη των 7 του Σικάγο» έγινε αμέσως η αγαπημένη μου ταινία κι αποδεικνύει έμπρακτα ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται (βλ. Αμερική του Τραμπ). Με την πανδημία να έχει αλλάξει εντελώς τον τρόπο που απολαμβάνουμε τα θεάματα, το Εθνικό Θέατρο φέρνει τη μαγεία της σκηνής στο σαλόνι μας, με παραστάσεις σε livestream. Προσωπικό μου αγαπημένο, «Η Κυρία του Μαξίμ» του Ζωρζ Φεντώ, σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου.
Κώστας Παπαζέτης
(Σαββατοκύριακο 20:00 – 22:00)
Φτάνοντας στο τέλος μιας θλιβερής χρονιάς με τα σταγονίδια να μετατρέπονται σε καταστροφικές χιονοστιβάδες, με το χώρο να περιορίζεται δραματικά (τη βγάζω στην κρεβατοκάμαρα με το laptop στα πόδια…) και το χρόνο να αυξάνεται ασφυκτικά (δεν περνάει η ώρα με τίποτα…) καταγράφω τις νότες, τις εικόνες και τις ιστορίες της προσωπικής μου «αντίστασης»… To εξώφυλλο του περιοδικού ΤΙΜΕ (έκδοση 14/12/2020) νομίζω πως τα λέει όλα γι’ αυτή τη χρονιά.
Top 5 Αlbums
1. The Weeknd – After Hours / 2. SAULT – Untitled (Rise) / 3. Khruangbin – Mordechai / 4. Olafur Arnalds – Some Kind Of Peace / 5. Jessie Ware – What’s Your Pleasure?
Top 10 Songs
1. Pelota – Khruangbin
2. Blinding Lights – The Weeknd
3. Orion – Higher
4. Comment Est Ta Peine? – Benjamin Biolay
5. Schubert – Thylacine
6. Memories of Love (DSF Remix) – HOKI
7. What’s Your Pleasure? – Jessie Ware
8. Borderline – Tame Impala
9. Rin Del Angelito (Alex Twin Interpretation) – Mercedes Sosa
10. Look For the Good – Jason Mraz
Best of the Rest
Στις οθόνες (God Save The Streaming TV) τέσσερα από τα πολλά: «Unorthodox», «Long Way Up», «The Trial Of The Chicago 7», «Mank».
Με τα γυαλιά και τον σελιδοδείκτη: «H Αλυσίδα» – Adrian McKinty
Η προσμονή για την συναυλία που δεν εκπληρώθηκε: Lenny Kravitz @ Stupinigi Sonic Park di Nichelino (Torino)
Δημήτρης Λεμονίδης
(Σαββατοκύριακο 22:00 – 00:00)
Το 2020 υπήρξε αδιαμφισβήτητα μία δύσκολη αλλά και αρκετά περίεργη χρονιά. Έχουν ήδη δημιουργηθεί αμέτρητα χιουμοριστικά memes, χωρίς αμφιβολία θα γραφτούν βιβλία, άρθρα και τραγούδια σχετικά με αυτήν, ενώ οι συντάκτες του περιοδικού Time, στο τελευταίο εξώφυλλο του έτους, απεικόνισαν το 2020 σβησμένο με ένα τεράστιο Χ. Σαν αυτό που μπήκε σε εκδρομές, εξόδους, συζητήσεις – ένα ποτό με την παρέα μας, μια αγκαλιά στους γονείς μας, αλλά και μια βόλτα στις αγαπημένες μας γειτονιές, έγιναν πλέον πράγματα απαγορευμένα… Καμιά φορά όμως μπορεί να είναι απαραίτητη μια μικρή παύση, προκειμένου να αφουγκραστούμε τις πραγματικές αξίες της ζωής μας. Παρότι λοιπόν το 2020 μας επηρέασε όλους, υπάρχει κάτι το οποίο δεν θα πάψει να ποτέ να εξελίσσεται, να υφίσταται, να μεγαλουργεί και να λειτουργεί σα φάρμακο αλλά και σα διέξοδο για την ψυχή μας… Ο λόγος, φυσικά, για την μουσική. Ας ακούσουμε, λοιπόν, καλή μουσική, και ας κάνουμε όμορφα όνειρα για την χρονιά που έρχεται, ελπίζοντας αυτά που για τώρα φαντάζουν άπιαστα, να αποτελούν ξανά την πραγματικότητά μας!
Top 5 Αlbums
1. Thievery Corporation – Symphonik / 2. Jessie Ware – What’s Your Pleasure / 3. Tame Impala – The Slow Rush / 4. Moby – All Visible Objects / 5. Bruce Springsteen – Letter to You
Το συγκρότημα σταθμός στην ιστορία της ηλεκτρονικής μουσικής (και ένα απ’ τα αγαπημένα του Ελληνικού κοινού) επιστρέφει και πάλι στα δισκογραφικά δρώμενα. Ο λόγος φυσικά για τους Thievery Corporation, που επανέρχονται όχι με καινούρια τραγούδια, αλλά με παλαιότερες συνθέσεις, ηχογραφημένες και ενορχηστρωμένες παρέα με τη συμφωνική ορχήστρα της Πράγας. Στο άλμπουμ βρίσκονται μερικά από τα καλύτερα κομμάτια της μπάντας, από τα «κλασσικά» «Until the Morning» και «Lebanese Blonde» αλλά και τα πιο πρόσφατα «Ghetto Matrix» και «Weapons of Destruction». Ένα υπέροχο άλμπουμ, must-have για τους οπαδούς του group και όχι μόνο, το οποίο σε κατακτά απ’ την αρχή έως το τέλος…
Top 10 Songs
1. Lost in yesterday – Tame Impala
2. 900 Days – Asaf Avidan
3. My Only Love – Moby
4. Revival – Gregory Porter
5. What’s Your Pleasure – Jessie Ware
6. Ghosts – Bruce Springsteen
7. Wildfires – Sault
8. Pelota – Khruagbin
9. Desole – Gorillaz (ft. Fatoumata Diawara)
10. All Things Go – Mighty Oaks
Best of the Rest
Series – The Queen’s Gambit
Movie – The Trial Of The Chicago 7
Ιωσήφ Πρωϊμάκης
(Pepper 966.gr – Αρχισυντάκτης)
Ο χρονιά που ο χρόνος έχασε τη συνοχή του, θα μπορούσε να πει κανείς πως ήταν το 2020: μια χρονιά – κοσμικό παράδοξο, όπου οι μέρες έγιναν ατέλειωτες και οι εβδομάδες πέρναγαν πριν να το καταλάβεις. Κι η μια πίσω απ’ την άλλη έφτιαξαν μήνες δώδεκα, εκ των οποίων δυο – τρεις μετρήσαμε ως αληθινούς (άντε και λίγο καλοκαίρι) κι όλοι οι υπόλοιποι μπήκαν σ’ ένα κουτί και μας έγιναν δώρο. Δώρο, που το εκμεταλλεύτηκε ο καθένας κατά πώς καταλάβαινε. Απ’ όσους αφιερώθηκαν στο διάβασμα μέχρι εκείνους που κάθε μέρα έσπαγαν ρεκόρ στο app που τους μετράει τα βήματα, ελεύθεροι όλοι από το Fear of Missing Out, αν καταλάβαμε κάτι σ’ ετούτη τη χρονιά -πέρα απ’ το εύθραυστο της θνητότητας, ή μάλλον χάρη σ’ αυτό-, ήταν ετούτο ακριβώς: ότι ο χρόνος ούτε «χάνεται», ούτε «κερδίζεται». Είναι ένα ασταμάτητο τώρα και η μόνη επιλογή που έχουμε είναι να τον κάνουμε δικό μας. Με τον ρυθμό που ταιριάζει στον καθένα.
Top 5 Αlbums
1. The Slow rush – Tame Impala / 2. Untitled (Black is) – Sault / 3. Bob Dylan – Rough and Rowdy Ways / 4. Matt Berninger – Serpentine Prison / 5. Shigeru Umebayashi – Best Kept Secrets, Part 2 / Εύφημος μνεία: Ballad for a Pierced Heart – Jean-Michel Bernard
Ταιριαστός ήδη απ’ τον τίτλο του με τη χρονιά που πέρασε, ο τέταρτος δίσκος των Αυστραλών είχε στα πλούσια ηχοτοπία του το είδος του αισιόδοξου ηλεκτρισμού που χρειάστηκαν οι μήνες που ακολούθησαν το release του, ενώ οι ανακουφιστικές γκρούβες του «Borderline», που ξεχώρισε από τον δίσκο, μας αγκάλιασαν σαν κουβερτούλα, την περίοδο που περάσαμε ακριβώς σ’ αυτό το όριο της υπαρξιακής διελκυστίνδας που περιγράφουν τα σαν-χαϊκού-ρεφρέν του: “Shout out to what is done / R.I.P., here comes the sun”.
Top 10 Songs
1. One More Second – Matt Berninger
2. Wildfires – Sault
3. Run Away – Sivert Hoyem
4. Revival – Gregory Porter
5. Borderline – Tame Impala
6. Blinding Lights – The Weeknd
7. Living in a Ghost Town – The Rolling Stones
8. False Prophet – Bob Dylan
9. Man from the Magazine – HAIM
10. Murder and Create – Amalia & the Architects
Εύφημος μνεία
The Break – Σtella / January 8th – good job nicky
Best of the Rest
Υπαρξιακή αλληγορία και πολιτικό σχόλιο σε συσκευασία μαστόρικου αστυνομικού θρίλερ, με άριστη δραματουργική ισορροπία κι απολαυστικές ερμηνείες, το «Memories of Murder» του Μπονγκ Τζουν Χο είναι ταινία του 2003 που έκανε πρεμιέρα στην Ελλάδα μόλις φέτος (στην πλατφόρμα του Cinobo), στον απόηχο του οσκαρικού θριάμβου του σκηνοθέτη με τα «Παράσιτα» – καλώς το μας κι ας άργησε. Η τελευταία, άκρως υπαρξιακή σεζόν του «Bojack Horseman», που έριξε φέτος οριστικούς τίτλους τέλους, ήταν ένας πραγματικά επώδυνος αποχαιρετισμός, ενώ οι σελίδες του «Τα Χρόνια των Ξενοδοχείων» του Γιόζεφ Ροτ, μου πρόσφεραν ένα απολαυστικό ταξίδι όχι μόνο στην Ευρώπη του μεσοπολέμου, αλλά και στον διαχρονικό τραγέλαφο της ανθρώπινης κατάστασης. Όσο για το θέατρο, το ανανεωτικό βλέμμα του Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου στην αριστοφανική «Λυσιστράτη» για την Επίδαυρο, ήταν πραγματικά μια αποκάλυψη.
Μαρία Μεταξά
(Pepper 966.gr – Συντάκτης)
Αν και υπερβολικά πολλά και γκροτέσκα συνέβησαν μέσα στο 2020 και για πολλούς η χρονιά μοιάζει ατελείωτη, για μένα πέρασε μάλλον χωρίς να το καταλάβω. Όταν αναφέρομαι σε κάτι που συνέβη το Μάρτιο, συνήθως εννοώ εκείνον του 2019, λίγο πριν συνειδητοποιήσω πως αυτός ο νωχελικός, καραντινάτος χειμώνας και η παράξενη άνοιξη δεν ήταν κάποιο όνειρο που μοιραστήκαμε όλοι. Το καλοκαίρι μου κύλησε χωρίς συναυλίες, κι ήμουν ευγνώμων που πρόλαβα να δω τους αγαπημένους μου National στο Βερολίνο τον προηγούμενο Νοέμβριο, μιας και η εμφάνισή τους στο Ejekt του Ιουνίου ακυρώθηκε, όπως όλες.
Top 5 Αlbums
1. Michelle Gurevich – Ecstasy In The Shadow Of Ecstasy / 2. Matt Berninger – Serpentine Prison / 3. Peach Pit – You And Your Friends / 4. Phoebe Bridgers – Punisher / 5. Matt Elliott – Farewell To All We Know
Life Is Coming Back To Me, όπως τραγουδά και η Michelle Gurevich, και για μένα το Ecstasy In The Shadow Of Ecstasy σηματοδοτεί την επιστροφή στη βραδινή, φθινοπωρινή Αθήνα ―αν κι η ατμόσφαιρα έχει κάτι το απόκοσμο, θυμίζοντας λίγο κατοχή και λίγο τσίρκο… Στη σκοτεινιά του δίσκου, η φινέτσα της αγαπημένης μου Chinawoman πατάει πάνω στα αυτοματοποιημένα beats, εκπνέεται μαζί με τον καπνό των τσιγάρων και χορεύει πάνω στα synths και τα μελαγχολικά έγχορδα, σε έναν ερωτισμό που ποτέ δεν καταπιέστηκε, αλλά αναγκάστηκε για λίγο να κατευναστεί, και τώρα ξυπνάει αν όχι πεινασμένος, σίγουρα περίεργος για το τι πρόκειται να επακολουθήσει.
Top 10 Songs
1. Take Me Out Of Town – Matt Berninger
2. Feel More – Michelle Gurevich
3. Losers – Balthazar
4. Shampoo Bottles – Peach Pit
5. Sugar – Sufjan Stevens
6. Featherweight – Fleet Foxes
7. Ooh La La – Jessie Ware
8. The Adults Are Talking – The Strokes
9. Yellow Is The Color Of Her Eyes – Soccer Mommy
10. Hating The Player, Hating The Game – Matt Elliott
Best of the Rest
Βασισμένο σε νουβέλες του Henry James, το «The Haunting Of Bly Manor» του Mike Flanagan έρχεται να με συντροφεύσει στις αρχές του χειμώνα, τις πρώτες μέρες της δεύτερης καραντίνας. Αν και σε σχέση με τον προκάτοχό του ―το συγκλονιστικό «The Haunting Of Hill House»― υστερεί σε επίπεδο ρυθμού, το «Bly Manor» πατά πάνω στο ίδιο ευαίσθητο μεταίχμιο μεταξύ του γοτθικού τρόμου και του πόνου της απώλειας, και οι αλληγορίες παραμένουν το ίδιο γοητευτικές σε αυτήν την ιστορία αγάπης ειπωμένης διαμέσου μιας ιστορίας φαντασμάτων. Τέλος, αν και κυκλοφορεί στην εκπνοή του ‘19, το αριστουργηματικό «Νυχτοδάσος» της Djuna Barnes σημαδεύει για πάντα το δικό μου 2020, με την αριστοτεχνική πρόζα του και τους τρομερά απτούς χαρακτήρες που βασανίζονται, μισούν, ερωτεύονται και υπνοβατούν μέσα στην αιώνια νύχτα και την παρακμή της Ευρώπης του Μεσοπολέμου· η εξαιρετική μετάφραση της Αργυρώς Μαντόγλου ενισχύει τη φρεσκάδα που διατηρεί ακόμα αυτό το υπέροχο βιβλίο-ορόσημο για την queer λογοτεχνία που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1936, πολλές δεκαετίες μπροστά από την εποχή του.
Γιώργος Νάστος
(Pepper 966.gr – Συντάκτης)
Τι ήταν το 2020; Είναι νωρίς για να δοθεί η απάντηση σε αυτή την ερώτηση, καλύτερα να μην προκαλούμε την τύχη μας. Όποτε όμως πέφτω πάνω σε αυτό το τέλειο meme που δείχνει κάποιον στο μέλλον να χάνεται στις σκέψεις του μπροστά σε μια ταμειακή μηχανή όταν βλέπει στη φωτεινή οθόνη ότι το σύνολο είναι 20,20 αναρωτιέμαι ποιες αντανακλαστικές αντιδράσεις θα προκαλούν κάποτε συνδυασμένα τα δύο εικοσάρια. Όσοι αποφύγουμε την εισαγωγή στην εντατική ή κάποια αβάσταχτη απώλεια, θα βιώσουμε κατά πάσα πιθανότητα ό,τι συμβαίνει όταν πάρεις την απαραίτητη χρονική απόσταση από έναν επώδυνο χωρισμό: θυμάσαι πιο ανάγλυφα τις ξένοιαστες διακοπές παρά τους ανούσιες καβγάδες ή, εν πάση περιπτώσει, ακόμη και αν τους θυμηθείς μπορείς να γελάσεις μαζί τους. Η ζωή προχωρά ακάθεκτη και έχει τους δικούς της μηχανισμούς άμυνας να αντιτάξει απέναντι στο μετατραυματικό στρες. Ο πιο αποτελεσματικός θα είναι πάντα το χιούμορ.
Top 5 Αlbums
1. Fiona Apple – Fetch the Bolt Cutters / 2. Taylor Swift – folklore / 3. Phoebe Bridgers – Punisher / 4. Dua Lipa – Future Nostalgia / 5. HAIM – Women in Music Pt. III
Ομολογώ πως είχα λίγο εκνευριστεί την άνοιξη διότι όλοι μιλούσαν ήδη για τον καλύτερο δίσκο της χρονιάς, μου φαίνονταν κάπως πρόωροι αυτοί οι ισχυρισμοί, όμως τελικά αποδείχτηκαν απολύτως βάσιμοι. Ο δίσκος κατέφθασε βέβαια την πιο κατάλληλη στιγμή. #ΜέναμεΣπίτι και μπορέσαμε να καθίσουμε και να τον ακούσουμε χωρίς περισπασμούς, διαβάζοντας τους στίχους, αφήνοντας κάθε τραγούδι να μας παρασύρει στη δίνη του ρυθμού του, να μας αιχμαλωτίσει στην ατμόσφαιρα του. Μπορούμε να μιλάμε για πραγματική τέχνη όταν ένας δημιουργός εκτίθεται γυμνός και απροστάτευτος με μόνη ασπίδα τη λίγη σοφία που ενδεχομένως απέκτησε χάρη στα τραύματά τους. Η Fiona Apple σε αυτή την κατηγορία καλλιτεχνών ανήκει. Και δεν την τρομοκρατεί τίποτα. Στο «Under the Table» το λέει ξεκάθαρα άλλωστε: «Κλώτσα με κάτω από το τραπέζι όσο θες / δεν πρόκειται να το βουλώσω».
Top 10 Songs
1. Spotlight – Jessie Ware
2. Wildfires – Sault
3. In Your Eyes – The Weeknd
4. Jason – Perfume Genius
5. Featherweight – Fleet Foxes
6. People, I’ve Been Sad – Christine and the Queens
7. Only the Strong – Laura Marling
8. January 8th – Good Job Nicky
9. Borderline – Tame Impala
10. Midnight Sky – Miley Cyrus
Best of the Rest
Η συναυλία για την οποία ανυπομονούσα και δεν πραγματοποιήθηκε ήταν αυτή της Celine Dion. Καλά να είμαστε και θα το τραγουδήσουμε ουρλιάζοντας το «My Heart Will Go On» το καλοκαίρι του ’21! Δεν είδα φέτος καλύτερη ταινία από την υπαρξιακών αναζητήσεων κωμωδία «Palm Springs» (Cristin Milioti, τι θεότητα είσαι!), παραδόθηκα αμαχητί στον τρικυμιώδη έρωτα του πρωταγωνιστικού ζεύγους της τηλεοπτικής σειράς «Normal People» και επειδή διάβασα πολλά βιβλία δεν μπορώ να ξεχωρίσω μόνο ένα, επομένως την πρώτη θέση στις προτιμήσεις μου θα μοιραστούν τα μυθιστορήματα «Κορίτσι, Γυναίκα, Άλλο» της Bernardine Evaristo και «Τα Αγόρια του Νίκελ» του Colson Whitehead (ένα υπέροχο και προκλητικό ανάγνωσμα που έπεσε στα χέρια μου πριν μερικά χρόνια αλλά μόλις κυκλοφόρησε μεταφρασμένο στα ελληνικά είναι και «Οι Αργοναύτες» της Maggie Nelson).
Άννα Φαρδή
(Pepper 966.gr – Βοηθός Αρχισυντάκτη)
Το 2020 αρνούμαι πως είναι μια πραγματική χρονιά από τη ζωή μου. Θεωρώ πως έχω πέσει σε κώμα και τα φάρμακα με κάνουν να βλέπω δυστοπικά οράματα: δεν εξηγούνται αλλιώς οι απροσδιόριστες χρονικές παύσεις που βιώνω αυτούς τους μήνες με τις μικρές ενδιάμεσες αναλαμπές, ούτε βέβαια η ξαφνική αναδόμηση της σκέψης από το αυθαίρετα αισιόδοξο «πάμε να κατακτήσουμε τον κόσμο» στην ισοπεδωτικά απότομη συνειδητοποίηση της θνητότητας και της πλήρους απώλειας του ελέγχου. Το μόνο σίγουρο είναι πως αν το κώμα μου παιζόταν στη μεγάλη οθόνη, θα είχε τίτλο «μία ταινία για τη ζωή, το θάνατο και τα σουπερμάρκετ».
Top 5 Αlbums
1. Porridge Radio – Every Bad / 2. Fiona Apple – Fetch the Bolt Cutters / 3. Sault – Untitled (Black is) / 4. Baxter Dury – The Night Chancers / 5. Run the Jewels – RTJ4
Μια κατάδυση στους πιο μύχιους φόβους και αμφισβητήσεις που ανασύρονται στην προσπάθεια να πάρεις απαντήσεις για τον εαυτό σου επιχειρούν οι Porridge Radio στο δεύτερο άλμπουμ τους. Η σπαρακτική επαναληψιμότητα των στίχων σε κάθε κομμάτι και συνδυασμό με τα κολοσσιαία μουσικά κρεσέντα που ξεπηδούν κάθε μερικά δευτερόλεπτα, ακροβατούν μεταξύ μανίας και κατάθλιψης, με τον αυτοσαρκασμό να συναντά την ανάγκη επικύρωσης σκέψεων και συναισθημάτων στην καταλυτική στιχουργία και ερμηνεία της front woman Dana Margolis. Χειροπιαστό και ανελέητα ειλικρινές το «Every Bad» ξεκινά από την αναζήτηση («Born Confused») για να φτάσει δια πυρός και σιδήρου στην επιστροφή στο άδειο σπίτι-εαυτό («Homecoming Song») ξεγυμνώνοντας τον κατακλυσμιαίο ψυχισμό της μπάντας και αφήνοντας εκείνους και εμάς τόσο αποκαμωμένους όσο και πλήρεις.
Top 10 Songs
1. Sweet – Porridge Radio
2. Don’t Start Now – Dua Lipa
3. Heavy Balloon – Fiona Apple
4. Savior Complex – Phoebe Bridgers
5. I’m not your Dog – Baxter Dury
6. Wildfires – Sault
7. ooh la la – Run the Jewels ft Greg Nice & DJ Premier
8. The Steps – HAIM
9. Save a Kiss – Jessie Ware
10. None of Us Are Getting Out of This Life Alive – The Streets, Idles
Best of the Rest
Idles και The National στο AthensRock ήταν οι μεγάλες μου συναυλιακές απώλειες για φέτος. Κατά τα άλλα, τo 2020 με βρήκε να λιάζομαι στην ηλιόλουστη θαλπωρή της «Winona», που συμπύκνωσε τα πέντε στάδια του πένθους σε ένα δίωρο ασυνείδητης κάθαρσης, ενώ θα μπορούσε να μετονομαστεί εκτός από χρονιά-που-παραλίγο-να-καταστραφεί-ο-κόσμος σε χρονιά «Normal People»: οι κανονικοί άνθρωποι της Σάλι Ρούνι στις σελίδες του ομώνυμου βιβλίου και στη μικρή οθόνη με τα πρόσωπα των Ντέιζι Έντγκαρ-Τζόουνς και Πολ Μέσκαλ κατάφεραν να ξεκλειδώσουν συναισθήματα και αυτό-προβολές ταύτισης που δεν ήξερα ό,τι υπήρχαν. Στο θεατρικό σανίδι, από την άλλη, επιβεβαίωσα την επί χρόνια αποθέωση του «Αρίστου», μίας παράστασης που, πέρα από καλλιτεχνική αποκάλυψη, αποκατέστησε έστω και νοερά μία μακρόχρονη αδικία…
