08/10/2020
Το νέο clip των HAIM, με την υπογραφή του αγαπημένου τους Paul Thomas Anderson, συνεχίζει το concept του προ καραντίνας tour τους, με μίνι συναυλίες σε deli ανά την Αμερική.
Από την Άννα Φαρδή
Η συνεργασία των HAIM με τον οσκαρικό Paul Thomas Anderson δεν είναι καινούργια – ο σκηνοθέτης έχει μπει πίσω από την κάμερα για μία σειρά από τα σαγηνευτικότερα βίντεο κλιπ της μπάντας («Summer Girl», «Now I’m in it») και τώρα επανέρχεται με το ολοκαίνουργιο «Man from the magazine».
Το τραγούδι προέρχεται από το νέο δίσκο των HAIM «Women in Music Pt. III», που ήρθε σαν μουσικό βάλσαμο στην αρχή του καλοκαιριού. Η προώθησή του, που είχε ξεκινήσει πριν από την καραντίνα με πολύ κλειστές συναυλίες σε deli ανά την Αμερική, έπρεπε να διακοπεί απότομα εξαιτίας του lockdown. Όμως οι Alana, Este και Danielle Haim αποφάσισαν να συνεχίσουν το deli theme, φέρνοντας τον σταθερό τους συνεργάτη PTA σε δράση.
Το cover art του δίσκου, της φωτογραφίζει στα λευκά μπροστά στα κρεμασμένα… σαλάμια ενός delicatessen, ανεπιτήδευτα κουλ όπως πάντα. Στο video clip του «Man from the magazine», η Danielle βρίσκεται στο ίδιο μαγαζί, το Canter’s Deli στο Χόλυγουντ, μόνη και δυναμική πίσω από τον πάγκο. Άντρες πλησιάζουν στο ταμείο για να παραγγείλουν τα ΑΑ΄ κρέατα, στεγνοί, βαρετοί και χωρίς αντίληψη του τι συμβαίνει: εν προκειμένω της Danielle που ξεκινάει να τραγουδάει a capella και συγκλονιστικά, όσο συσκευάζει τα πακέτα.
«Αποφασίσαμε να εξερευνήσουμε τα συναισθήματά μας σχετικά [με τους δημοσιογράφους που ρωτούν πώς είναι να είσαι γυναίκα στα μουσική] και την εμπειρία μας όταν χρειάστηκε να αντιμετωπίσουμε ό,τι γαμημένο σ’ αυτή τη βιομηχανία – συγκεκριμένα να μας αποκαλούν “δύσκολες” ή ακόμα πιο απλά με χυδαιολογίες, απλά και μόνο επειδή υπερασπιστήκαμε τους εαυτούς μας, τη δουλειά μας, το όραμά μας», έγραψε η Danielle στο Instagram, μιλώντας για τις αντιδράσεις που συναντούν προσπαθώντας να χαράξουν τη δική τους, δυναμική και indie διαδρομή.
To «Man from the magazine», ένα τραγούδι που ξεκίνησε σαν προσωπικό αστείο, επιχειρεί να αποδώσει ακριβώς αυτό: την προσπάθεια ύπαρξης μιας γυναίκας στο χώρο που έχει επιλέξει, ισότιμα, χωρίς να πρέπει να επιβληθεί, ή να κρίνεται όταν αναγκάζεται να το κάνει. Όσο για το κλιπ; Αυτό εικονοποιεί εύγλωττα την πλήρη ανικανότητα των αντρών να συγχρονιστούν με μια τέτοια εικόνα, συμπεριφερόμενοι σαν άβουλα drones που απλά περνούν, παραγγέλνουν αυτό που θέλουν, και επιστρέφουν στο πρόγραμμά τους.
Διάβασε και αυτό:
H ώριμη επαναφορά των Fleet Foxes
