Από τη Βαρβάρα Σαββίδη
05/10/2020
Τον μαυροπίνακα στις αλάνες βγάζουν οι εκπαιδευτικές τοιχογραφίες της Ινδίας, χάρη στην πρωτοβουλία δασκάλων που υπενθυμίζουν την αξία της κοινότητας και προσφέρουν έμπνευση για την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών.
Όπως συνέβη σε πολλές περιοχές του κόσμου οι οποίες έχουν πληγεί από την πανδημία, έτσι και στην Ινδία του 1,3 δις. πληθυσμού, τα σχολεία έκλεισαν από τον Μάρτιο του 2020. Μόλις πριν από λίγες μέρες αποφασίστηκε να ανοίξουν και πάλι, μόνο όμως για τις μεγαλύτερες τάξεις και σε εθελοντική βάση, αφού η χώρα καταγράφει δεκάδες χιλιάδες περιστατικά ημερησίως.
Από τον Μάρτιο, τα μαθήματα πραγματοποιούνται εξ αποστάσεως μέσω ίντερνετ, όμως δεν είναι όμως προσβάσιμα σε όλους. Τα περισσότερα παιδιά στην Ινδία, που ζουν σε επαρχιακές πόλεις και χωριά, δεν έχουν καν πρόσβαση στο διαδίκτυο, ούτε υπολογιστές και «έξυπνα» τηλέφωνα.
Έτσι λοιπόν, οι δάσκαλοι ενός σχολείου του Nilam Nagar, ενός χωριού της δυτικής Ινδίας (30.000 κατοίκων), αποφάσισαν να βοηθήσουν τα οικονομικά ασθενέστερα παιδιά των οποίων οι οικογένειες δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στο κόστος της σύνδεσης στο διαδίκτυο, ώστε να μη μείνουν πίσω στην ύλη, σε σχέση με τους συνομηλίκους τους.
Τι σκέφτηκαν; Να αξιοποιήσουν τους δρόμους του χωριού, στους οποίους ούτως ή άλλως τα παιδιά αγαπούν να βγαίνουν για παιχνίδι. Ένας ντόπιος καλλιτέχνης κλήθηκε να δημιουργήσει πάνω από 250 τοιχογραφίες με μαθήματα, ενώ στόχος ήταν να γεμίσουν ακόμη 200 τοίχοι, σε μια προσπάθεια την οποία φαίνεται πως υποστηρίζουν τόσο οι γονείς, όσο και η κοινότητα, καλύπτοντας τα απαραίτητα έξοδα (περίπου $2.000).
Οι δάσκαλοι κάθε πρωί διασχίζουν το χωριό κι εξηγούν τα μαθήματα που είναι γραμμένα στους τοίχους ή απαντούν σε ερωτήσεις των μαθητών, ενώ μπροστά από κάθε τοίχο συγκεντρώνονται μικρά γκρουπ παιδιών, τα οποία όρθια ή καθιστά παρακολουθούν την παράδοση των δασκάλων και κρατούν σημειώσεις. Οι εξωτερικές αυτές σχολικές «τάξεις», έχουν γίνει εξαιρετικά δημοφιλείς στους περίπου 1.700 μαθητές, μεταξύ 6 και 16 ετών, σύμφωνα με δημοσίευμα του Agence France-Presse.
Αντίστοιχες προσπάθειες γίνονται και σε άλλες περιοχές στην Ινδία, όπως στο Νέο Δελχί όπου ένα ζευγάρι έστησε ένα υπαίθριο «σχολείο» για τα μη προνομιούχα παιδιά. Οι εθελοντές δάσκαλοι φέρνουν οι ίδιοι βιβλία, τετράδια, μολύβια και ό,τι άλλο είναι απαραίτητο για το μάθημα. Πρακτικές που μπορεί να χρειαστεί να συνεχιστούν για μήνες ακόμη, αφού η Ινδία πλήττεται τρομερά από την πανδημία, έχοντας φτάσει τα 5 εκατομμύρια περιστατικά.
27 Αυγούστου 2020. Δάσκαλος στο Σολαπούρ της νοτιοδυτικής Ινδίας, διδάσκει στους μαθητές του με τη βοήθεια ενός πίνακα, ζωγραφισμένο σε τοίχο σπιτιού. (Photo: AFP)
Σύμφωνα με εκτιμήσεις των Ηνωμένων Εθνών, περίπου 147 εκατομμύρια παιδιά στη Νότια Ασία δεν έχουν πρόσβαση στη διαδικτυακή ή εξ αποστάσεως εκπαίδευση, ενώ σε παγκόσμιο επίπεδο, το νούμερο αυτό φτάνει τα 463 εκατομμύρια παιδιά, με βάση στοιχεία της Unicef.
Ιστορίες σαν τις παραπάνω μπορούμε να βρούμε πολλές, από όλες τις γωνιές του πλανήτη. Γιατί τις ξεχωρίζουμε; Γιατί – ιδίως στη φετινή επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας Εκπαιδευτικών στις 5 Οκτωβρίου – μας υπενθυμίζουν τη συγκινητική αγάπη για μάθηση κόντρα σε κάθε εμπόδιο, τη δύναμη της κοινότητας, αλλά και ότι πράγματα που συχνά θεωρούμε δεδομένα, σε κάποιες γωνιές του κόσμου (ή και δίπλα μας) δεν είναι.
